Zijn er mensen die durven te beweren dat ze een saai leven hebben? Hmm, lijkt me sterk. Saai is meestal een kwalificatie die anderen op een (manier van) leven plakken. Maar saai komt in heel veel verschillende verpakkingen. Neem nou monniken en nonnen. In de ogen van velen leiden die een uitermate saai en strak georkestreerd leven. Vroeg op, veel bidden of mediteren, werken, eten, lezen, slapen. En een aantal van hen mag zo nu en dan een praatje houden - binnen of buiten de muren van het klooster.
De IKON had nog niet eens zo lang een fascinerende serie waarin presentator Leo Fijen op bezoek ging bij uiteenlopende kloosterlingen. Ik heb niet alle afleveringen gezien, maar wat ik zag was van een grote rijkdom. En het tegendeel van saai. Ik heb maar weinig mensen zo mooi, afgewogen en genuanceerd over hun leven en vooral hun betekenis horen vertellen. Met grote bescheidenheid en een enorm bewustzijn van de kracht van het 'naar binnen gaan' en wat je van daaruit voor de wereld kunt betekenen.
Overigens heeft het woord saai zelf ook al meer diepgang dan je zou vermoeden. Naast de betekenis 'dor, droog, alledaags' is saai ook een gekeperde wollen stof, een garnalennet en de wortel van een plant waarvan rode verfstof vroeger werd gemaakt. Ziehier. En zo gaat er dankzij zo'n begrip ineens een hele wereld open. Het is maar wat je wilt zien en waarin je je wilt verdiepen.
Ik gun ons wel wat meer saaiheid. Wat minder groots en meeslepend leven - want daar sleep je meestel ook anderen in mee van wie je niet weet of ze dat echt graag willen. Als saai ons helpt om wat maar naar binnen te kijken, promoot ik saai van harte. Neem dat mediteren. Dat lijkt vreselijk saai van de buitenkant. Maar ja, als je het een tijdje volhoudt komt je uiteindelijk bij de binnenkant. En je hoeft niet bang te zijn dat je daar een grote leegte tegenkomt. Integendeel. Je vindt er een ongekende rijkdom; een ongekend gevoel van lichtheid, van verbinding. En het mooie is dat je daarna automatische de hele dag - wat zeg ik, de hele week met een lichte glimlach om je mond door het leven loopt. En misschien wordt het tijd dat postbode Siemen dat eens aan de meisjes van Zaai vertelt.
De IKON had nog niet eens zo lang een fascinerende serie waarin presentator Leo Fijen op bezoek ging bij uiteenlopende kloosterlingen. Ik heb niet alle afleveringen gezien, maar wat ik zag was van een grote rijkdom. En het tegendeel van saai. Ik heb maar weinig mensen zo mooi, afgewogen en genuanceerd over hun leven en vooral hun betekenis horen vertellen. Met grote bescheidenheid en een enorm bewustzijn van de kracht van het 'naar binnen gaan' en wat je van daaruit voor de wereld kunt betekenen.
Overigens heeft het woord saai zelf ook al meer diepgang dan je zou vermoeden. Naast de betekenis 'dor, droog, alledaags' is saai ook een gekeperde wollen stof, een garnalennet en de wortel van een plant waarvan rode verfstof vroeger werd gemaakt. Ziehier. En zo gaat er dankzij zo'n begrip ineens een hele wereld open. Het is maar wat je wilt zien en waarin je je wilt verdiepen.
Ik gun ons wel wat meer saaiheid. Wat minder groots en meeslepend leven - want daar sleep je meestel ook anderen in mee van wie je niet weet of ze dat echt graag willen. Als saai ons helpt om wat maar naar binnen te kijken, promoot ik saai van harte. Neem dat mediteren. Dat lijkt vreselijk saai van de buitenkant. Maar ja, als je het een tijdje volhoudt komt je uiteindelijk bij de binnenkant. En je hoeft niet bang te zijn dat je daar een grote leegte tegenkomt. Integendeel. Je vindt er een ongekende rijkdom; een ongekend gevoel van lichtheid, van verbinding. En het mooie is dat je daarna automatische de hele dag - wat zeg ik, de hele week met een lichte glimlach om je mond door het leven loopt. En misschien wordt het tijd dat postbode Siemen dat eens aan de meisjes van Zaai vertelt.
RSS Feed