Die intuïtie hebben wij van nature ook. Het verschil is dat wij die gevoeligheid enorm hebben beteugeld. Er zitten allemaal lagen en schermen voor. Waarvan we overigens vaak denken dat ze ons beschermen en helpen om het leven aan te kunnen. Maar dat is niet waar. Integendeel. Ze staan ons nogal in de weg om het leven ten volle te leven.
Als een cowboy de teugels laat vieren, voelt het paard de vrijheid. Het zal dan zijn eigen weg kiezen; zijn neus achterna (die is ook gevoelig). Dat gebeurt met ons ook als we onze eigen teugels laten vieren. We ruiken de vrijheid. We zien de horizon. We voelen dat er meer mogelijk is dan we ooit dachten.
Jezelf ontteugelen gaat nog een paar stappen verder. Het betekent dat je jezelf de volledige vrijheid geeft om volop te leven. Om zoveel mogelijk van je potentieel te benutten en dat met zoveel mogelijk anderen te delen. Ongeremd en waarschijnlijk ook ongegeneerd.
Heb je een idee wat er dan gebeurt? Kun je je voorstellen wat je dan ontketent? Wat er dan los komt? En bovenal: wat er dan met je gevoel gebeurt? Wat je nu ook hebt bedacht of gedroomd, een groot deel daarvan wordt dan waarheid. Omdat je, wanneer je jezelf ontteugelt, de belemmeringen weghaalt. De reserves laat varen. Je gaat geloven in jezelf en in hetgeen waarvoor je hier bent. De belofte die jij bent voor deze wereld - hoe groot of klein je die ook maakt.
Dus ontteugel jezelf. Doe het voor jezelf. Doe het voor een ander. Doe het voor je vriendin, je vriend. Voor je gezin. Voor je familie. Voor je dorp of stad. Ontteugel jezelf. Want de wereld heeft jouw vrijheid, jouw energie, jouw passie heel hard nodig. Daarmee ontketen en ontteugel je anderen. En hoe meer we dat doen, hoe leuker het hier wordt!