Hoeveel ruimte geef jij jezelf? En hoeveel ruimte laat je innemen? Door andere mensen, dichtbij of verder weg. In de privé-sfeer of in je werk. Of misschien zelfs wel in je hobby of je momenten die bedoeld zijn als ontspanning. Daar zit die klem trouwens al in als je goed leest. Kom ik zo op terug.
Anders geformuleerd: hoe vaak heb jij het gevoel dat je klem zit? Vast tussen relaties, projecten, regeltjes, afspraken, emoties of iets anders? Het gevoel dat je geen kant op kunt, alleen maar de richting die je gewezen wordt. De beperkte ruimte die je hebt vanwege die relatie, dat project, die regeltjes enzovoorts. Dat voelt op z'n zachtst gezegd onprettig. Onvrij. En ook onvrijwillig, want je hebt er - denk je - niet voor gekozen
Ontspanning. Daar zit het losmaken van die klem al in. Daar zijn tegenwoordig allerlei cursussen, trainingen, seminars, goeroe's en methodieken voor. Naarmate de samenleving complexer is geworden, hebben we klaarblijkelijk meer mensen nodig die ons de weg wijzen naar eenvoud, rust en - logisch - ontspanning. Of dat allemaal werkt hangt niet zozeer af van degene die je die vormen van ontspanning biedt, maar vooral van jezelf.
Anders gezegd: als je gelooft in instant oplossingen om jezelf te ontklemmen, krijg je die ook. Want natuurlijk werkt mindfulness als je dat voor het eerst doet. Om maar een voorbeeld te noemen. Maar de deur gaat pas echt open als je volhoudt. Als je jezelf bereid en in staat stelt om die mindfulness te blijven doen. Dag na dag. Week na week. Maand na maand. En jaar na jaar. Pas dan bereik je een stadium waarin je in een mum van tijd uit die klem bent. En in de ontspanning. Overigens mag je voor mindfulness ook yoga, meditatie, chi gong, tai chi, eigenlijk elke vorm van vertraging en verstilling lezen. En ja, wandelen valt daar ook onder. Zeker als je dat mindful doet (jazeker, dat bestaat. Lees deze instructie van Tara Brach maar eens). Maar ook hele eenvoudige bezigheden als was vouwen, met de hand afwassen, in de tuin bezig zijn; eigenlijk alles waardoor je vertraagt.
Jezelf ontklemmen begint dus ook, hoe kan het anders, bij jezelf. Bij je eigen intenties; je eigen wil om uit die klem of klemmen, uit die spanning te komen. Daarmee zeg ik niet dat het altijd even eenvoudig is. Het kost tijd, moeite, energie. En het is essentieel om vol te houden. In die zin is het dus de kunst om meester te worden in dat ontklemmen. Het duurt een tijd voordat je jouw hoogstpersoonlijke manier en vorm hebt gevonden. En als je die eenmaal kent, kun je die verfijnen. Tot je zo ver bent dat je ook anderen in jouw kennis en inzichten kunt laten delen. Dus kunt helpen om zichzelf te ontklemmen.
Jezelf ontklemmen is dus allereerst kiezen. De keuze maken om dat te willen. Om te zien wat je vast- en meestal ook wel tegenhoudt en je daardoor niet meer helemaal te laten leiden. Een beetje loskomen is al genoeg. Dan ervaar je al wat het met je doet. En daarna is het vooral een kwestie van volhouden. Doorgaan. Blijven oefenen. Dan ga je je uiteindelijk volledig ontklemd voelen. En dat is het gevoel van vrijheid. Heerlijk.
Anders geformuleerd: hoe vaak heb jij het gevoel dat je klem zit? Vast tussen relaties, projecten, regeltjes, afspraken, emoties of iets anders? Het gevoel dat je geen kant op kunt, alleen maar de richting die je gewezen wordt. De beperkte ruimte die je hebt vanwege die relatie, dat project, die regeltjes enzovoorts. Dat voelt op z'n zachtst gezegd onprettig. Onvrij. En ook onvrijwillig, want je hebt er - denk je - niet voor gekozen
Ontspanning. Daar zit het losmaken van die klem al in. Daar zijn tegenwoordig allerlei cursussen, trainingen, seminars, goeroe's en methodieken voor. Naarmate de samenleving complexer is geworden, hebben we klaarblijkelijk meer mensen nodig die ons de weg wijzen naar eenvoud, rust en - logisch - ontspanning. Of dat allemaal werkt hangt niet zozeer af van degene die je die vormen van ontspanning biedt, maar vooral van jezelf.
Anders gezegd: als je gelooft in instant oplossingen om jezelf te ontklemmen, krijg je die ook. Want natuurlijk werkt mindfulness als je dat voor het eerst doet. Om maar een voorbeeld te noemen. Maar de deur gaat pas echt open als je volhoudt. Als je jezelf bereid en in staat stelt om die mindfulness te blijven doen. Dag na dag. Week na week. Maand na maand. En jaar na jaar. Pas dan bereik je een stadium waarin je in een mum van tijd uit die klem bent. En in de ontspanning. Overigens mag je voor mindfulness ook yoga, meditatie, chi gong, tai chi, eigenlijk elke vorm van vertraging en verstilling lezen. En ja, wandelen valt daar ook onder. Zeker als je dat mindful doet (jazeker, dat bestaat. Lees deze instructie van Tara Brach maar eens). Maar ook hele eenvoudige bezigheden als was vouwen, met de hand afwassen, in de tuin bezig zijn; eigenlijk alles waardoor je vertraagt.
Jezelf ontklemmen begint dus ook, hoe kan het anders, bij jezelf. Bij je eigen intenties; je eigen wil om uit die klem of klemmen, uit die spanning te komen. Daarmee zeg ik niet dat het altijd even eenvoudig is. Het kost tijd, moeite, energie. En het is essentieel om vol te houden. In die zin is het dus de kunst om meester te worden in dat ontklemmen. Het duurt een tijd voordat je jouw hoogstpersoonlijke manier en vorm hebt gevonden. En als je die eenmaal kent, kun je die verfijnen. Tot je zo ver bent dat je ook anderen in jouw kennis en inzichten kunt laten delen. Dus kunt helpen om zichzelf te ontklemmen.
Jezelf ontklemmen is dus allereerst kiezen. De keuze maken om dat te willen. Om te zien wat je vast- en meestal ook wel tegenhoudt en je daardoor niet meer helemaal te laten leiden. Een beetje loskomen is al genoeg. Dan ervaar je al wat het met je doet. En daarna is het vooral een kwestie van volhouden. Doorgaan. Blijven oefenen. Dan ga je je uiteindelijk volledig ontklemd voelen. En dat is het gevoel van vrijheid. Heerlijk.
RSS Feed