Geprikkeld heet dat. Je herkent het meteen als je zelf ook met een kwal in aanraking bent geweest. Of dat nou een echte was of eentje vermomd als mens. En als je geprikkeld bent, is je eerste neiging om dat of hem of haar van je af te slaan. Weg ermee. Je doet me pijn. Je zit me in de weg en je irriteert me.
Maar misschien is het goed om even iets dieper te kijken. Voor die kwal is het haar natuur. Die kan blijkbaar niet anders. Heeft het prikkelen nog niet afgeleerd. De kans is klein dat dat uiteindelijk ook gebeurt. Gewoontevorming, afweer, verdedigingsmechanisme. Voor de gewone kwal is het precies hetzelfde als voor de menselijke kwal.
Waarom dan in vredesnaam jezelf ontkwallen? Allereerst omdat je zelf natuurlijk geen kwal wilt worden. Want dat levert je bepaalt geen leuke reacties op. Laat staan goede vrienden of vriendinnen. Maar is er nog een - eigenlijk veel belangrijkere - reden om jezelf te ontkwallen. Als je dat namelijk gaat doen, kijk je door al die kwallen heen. Je gaat ze doorzien, begrijpen. Je herkent waar hun gedrag vandaan komt. Misschien herken je het bij jezelf. En met dat inzicht ben je automatisch al begonnen met ontkwallen.
Het mooiste is dat, wanneer je eenmaal aan het ontkwallen bent geslagen, er geen houden meer aan is. Doordat je steeds meer gaat doorzien, wordt het steeds leuker, inspirerender en misschien ook wel spannender om vaker en vaker te ontkwallen. Sommige mensen maken er zelfs een spelletje van.
Het effect is dat je steeds meer jezelf bent. Je eigen ontkwalde zelf. En dat zien anderen. Die vinden dat meestal mooi, aangenaam omdat ze als het ware door jou heen kunnen kijken. De meeste mensen vinden die transparantie prettig. Want ze weten wie ze voor zich hebben en wat ze van diegene kunnen verwachten. Veel. En absoluut geen kwallestreken. Dus begin er vandaag nog mee: jezelf ontkwallen. Je zult merken dat je irritatiegraad smelt als sneeuw voor de zon.