Jagers en verzamelaars. Dat waren we vroeger. Maar zeg nou eens eerlijk: zijn we dat niet nog steeds? De wereld zit vol met mensen die van alles najagen. Fanatiek en vaak ook nietsontziend. Jagers die maar één ding in het vizier hebben: eigenbelang.
En dan de verzamelaars. Ook daar moet je - kan echt niet anders - veel herkenning hebben. Want ondanks alle 'ontspullers' staat de wereld die zich rijk noemt nog steeds bol van de verzamelaars. Kijk maar eens goed om je heen in je eigen woonruimte.
En dat gaat dan alleen nog maar over spullen. Verzamelen gaat veel verder dan het fysieke. Je ziet bijvoorbeeld een groeiende groep mensen die 'experiences' verzamelen. Die hoppen van de ene belevenis naar de andere. Van de ene verrijkende ervaring naar het andere 'mindblowing' event.
Nou begrijp ik echt wel dat het leven interessanter wordt door wat je beleeft; door wat je meemaakt, door wat je tegenkomt op je levenspad. Maar dat vraagt ook dat je regelmatig even stil staat. Dat je even kijkt naar waar je bent en wat je daar heeft gebracht. Gewoon kijken, verder niet al te veel van vinden.
Jezelf ontzamelen betekent dat je stopt met het najagen van al die belevenissen. Dat je niet meer hijgerig achter het nieuwste van het nieuwste zelfontplooiings-evenement, de kersverse zelfrealisatiecursus, de o zo populaire want door al je kennissen al bezochte out of body experience aanrent. Nergens voor nodig. Als je die dingen wilt ervaren - prima. Maar ga ze niet verzamelen. Geef het de tijd. Geef jezelf de ruimte om echt te ervaren wat je hebt beleefd. En begin zo met ontzamelen. Want door die tijd en ruimte te nemen, krijgen al je ervaringen de gelegenheid om te rijpen. Om een plek te vinden. Om jou te vertellen wat ze echt voor je doen.
Jezelf ontzamelen helpt je om jezelf te leren kennen. Niet door zoveel mogelijk andere te raadplegen, maar door geregeld bij jezelf te rade te gaan. Door je eigen wijsheid te ontdekken en in te zetten. Door de bereidheid bij je zelf te vinden om naar je zelf te luisteren. En geloof me, je zelf praat met je. De hele tijd. Door jezelf te ontzamelen, schep je de ruimte om te horen wat je zelf bedoelt met al die fluisteringen. Zo vind je langzaam maar zeker de weg naar wat je zelf wilt en vindt en in welke richting je wilt gaan.
Dus ga jezelf ontzamelen. De ruimte en stilte die je vindt zijn een verademing. En luister. Dan ontdek je achter, onder en door alle ruis heen je eigen geluid. Het mooiste dat er is.
En dan de verzamelaars. Ook daar moet je - kan echt niet anders - veel herkenning hebben. Want ondanks alle 'ontspullers' staat de wereld die zich rijk noemt nog steeds bol van de verzamelaars. Kijk maar eens goed om je heen in je eigen woonruimte.
En dat gaat dan alleen nog maar over spullen. Verzamelen gaat veel verder dan het fysieke. Je ziet bijvoorbeeld een groeiende groep mensen die 'experiences' verzamelen. Die hoppen van de ene belevenis naar de andere. Van de ene verrijkende ervaring naar het andere 'mindblowing' event.
Nou begrijp ik echt wel dat het leven interessanter wordt door wat je beleeft; door wat je meemaakt, door wat je tegenkomt op je levenspad. Maar dat vraagt ook dat je regelmatig even stil staat. Dat je even kijkt naar waar je bent en wat je daar heeft gebracht. Gewoon kijken, verder niet al te veel van vinden.
Jezelf ontzamelen betekent dat je stopt met het najagen van al die belevenissen. Dat je niet meer hijgerig achter het nieuwste van het nieuwste zelfontplooiings-evenement, de kersverse zelfrealisatiecursus, de o zo populaire want door al je kennissen al bezochte out of body experience aanrent. Nergens voor nodig. Als je die dingen wilt ervaren - prima. Maar ga ze niet verzamelen. Geef het de tijd. Geef jezelf de ruimte om echt te ervaren wat je hebt beleefd. En begin zo met ontzamelen. Want door die tijd en ruimte te nemen, krijgen al je ervaringen de gelegenheid om te rijpen. Om een plek te vinden. Om jou te vertellen wat ze echt voor je doen.
Jezelf ontzamelen helpt je om jezelf te leren kennen. Niet door zoveel mogelijk andere te raadplegen, maar door geregeld bij jezelf te rade te gaan. Door je eigen wijsheid te ontdekken en in te zetten. Door de bereidheid bij je zelf te vinden om naar je zelf te luisteren. En geloof me, je zelf praat met je. De hele tijd. Door jezelf te ontzamelen, schep je de ruimte om te horen wat je zelf bedoelt met al die fluisteringen. Zo vind je langzaam maar zeker de weg naar wat je zelf wilt en vindt en in welke richting je wilt gaan.
Dus ga jezelf ontzamelen. De ruimte en stilte die je vindt zijn een verademing. En luister. Dan ontdek je achter, onder en door alle ruis heen je eigen geluid. Het mooiste dat er is.
RSS Feed