We werken in deze tijd van het jaar altijd met de balkondeuren op. Het balkon mogen we helaas niet op, dat is ernstig afgekeurd. Je kunt het trouwens zien ook, het is volstrekt onbetrouwbaar. Van de beheerder hebben we het vertrouwen gekregen dat we zulks ook niet zullen doen. Het fijne van die open deuren is dat de buitengeluiden naar binnen komen. Vooral de vogels in de tuinen van de UvA doen erg hun best om indruk te maken (en dat lukt).
Vandaag riep dat verschijnsel ineens een wat filosofische vraag bij me op: waarom zingen vogels eigenlijk? Doen ze dat om ons te imponeren? Omdat ze niet anders kunnen. Om elkaar de loef af te steken? Omdat ze zich anders vervelen? Omdat ze ook wel eens een goed gesprek willen voeren?
Er is vast door menig bioloog onderzoek naar gedaan. Wikipedia heeft een uitgebreid artikel over vogels en daarin staat ook het nodige over zang. Er zijn twee hoofdredenen: territorium aangeven en vrouwtjes lokken. Geen idee of mannelijke vogels over testosteron beschikken, maar je zou het bijna denken.
Toch geloof ik dat er meer redenen zijn dan alleen die biologisch-praktische. Grenzen bewaken en wijfjes lokken is mij wat al te kort door de bocht. Misschien is er bij vogels ook wel een soort van overkoepelend spiritueel besef. Zo van: zingen doet goed - jezelf en anderen. Hoe je dat dan onderzoekt; geen idee. Maar ik vind die gedachte wel prettig. Dat dieren ook dingen doen omdat het gewoon prettig is. Zoals veel mensen ook zingen omdat het gewoon fijn is en je in een andere sfeer brengt (en dan heb ik het nog niets eens over de fysieke ontspanning). Zingen, dat zouden meer mensen moeten doen...