Teiwaar

Teiwaar, het Fryske woord voor dooi. Klinkt veel beter, nietwaar: dooiweer. Alleen 'dooi' doet toch sterk denken aan dood. Terwijl dooi juist de inzet is van nieuw leven, een frisse start. Ik kwam op deze titel door een albumcover die een vroegere dorpsgenoot op zijn facebook had gepost. Eind jaren '80, begin jaren '90 was er in Fryslän een tamelijk legendarische punkband: Strawelte. De mannen brachten onvervalste 'willepunk' in het Frysk uiteraard. Het eerste plaat heette 'Teiwaar yn Tytstjerksteradeel'. Een kleine twee jaar geleden was er een kleine revival van de band toen ze een nummer uitbrachten over de moeder van Doutzen Kroes: Mem fan Doutzen. Voor de 'leafhawwers', google 'strawelte' en er gaat een wereld voor je open. Bovenstaande poster is overigens een prachtvoorbeeld van het pre-dtp tijdperk. En van 5-cijferige kengetallen (voor wie goed kijkt).
Dooi vind ik mooi. Het is een overgangsperiode en dat dwingt tot over peinzen. Gaan de schaatsen meteen in het vet of blijven we nog hoop houden? Hoe lang moeten de vogels nog bijgevoerd worden? Gaat de auto meteen door de wastunnel of wachten we nog een paar dagen? Kan ik weer met de trein, of is dat nog steeds een tamelijk grote gok? Kan ik Erik Hulzebosch al inhuren voor een feestje of loop ik het risico dat hij alsnog aftaait naar een of ander ijsmarathon? Ik denk dat er weinig winter meer komt. Waarom? Vandaag hoorde ik voor het eerst de plaatselijke specht in het boomhout hakken. Het blijft een bijzonder geluid. Maar het mooiste was: ik zag hem aan het werk. Voor het eerst en ik hoor hem al jaren. Dapper ventje om zo in die kale boom te gaan hakken. Daar moet een plan achter zitten. Het kan bijna niet anders dan dat daar jonge spechtjes mee gemoeid zijn. En dat kan maar één ding betekenen: de lente komt eraan. Van mij