De dag begint om een uur of vijf, zes. Als het licht wordt. Een snelle wasbeurt bij de wagen of in het toiletgedeelte van het 'station service'. Lading checken. Banden controleren. Truck starten. En dan kilometers vreten.
Wie via de Route du Soleil naar het Zuiden en een paar weken later weer naar het Noorden trekt, kan er niet omheen: de 'camions'. Gestaag en beschaafd rijden ze naar hun bestemming. Met groenten, vlees, bakstenen, hout, computers, auto's, machine-onderdelen, koeien, kippen, varkens, zonnebanken, porcelein, brugdelen en wat al niet meer.
Vele jaren geleden mocht ik het vervolg van de campagne 'Zonder transport staat alles stil' maken. En de zin vat het allemaal prachtig samen. Dat viel me des te meer op toen we naar onze goede vrienden van de Roulottes reden. Het vrachtvervoer is een essentieel deel van onze economie. En natuurlijk is het goed om daar kritisch naar te kijken - varkens hier fokken, naar Parma brengen voor de slacht en ham en vervolgens weer verpakt terugbrengen alleen vanwege het etiketje 'Prosciutto di Parma' is ten diepste volstrekt absurd - maar dat neemt niet weg dat er dag in dag uit tienduizenden truckers inzetten om ons aan de dingen te helpen die we in meer of mindere mate nodig hebben.
Hoewel onze rit maar een heel, heel beperkt beeld geeft, valt me op hoe beheerst al die mannen en een groeiend aantal vrouwen rijden. Als het gaat om afstand houden, elkaar een handje helpen - seintje met groot licht als de ene truck de andere inhaalt - kunnen veel automobilisten nog van de truckers leren. En ik heb de stellige indruk dat de solidariteit en het meestal veilige rijden door vrachtwagenchauffeurs van alle Europese nationaliteiten gedeeld wordt. Ik zie althans geen verschillen tussen het rijgedrag van Spanjaarden, Fransen, Britten, Ieren, Tsjechen, Italianen, Portugezen, Finnen, Slovaken, Polen, Roemenen en Bulgaren in hun trucks.
Misschien is het een idee dat de bestuurders van 'gewone' wagens dat rijgedrag eens wat vaker als voorbeeld nemen. Het zou het Nederlandse verkeer een stuk veraangenamen.
Wie via de Route du Soleil naar het Zuiden en een paar weken later weer naar het Noorden trekt, kan er niet omheen: de 'camions'. Gestaag en beschaafd rijden ze naar hun bestemming. Met groenten, vlees, bakstenen, hout, computers, auto's, machine-onderdelen, koeien, kippen, varkens, zonnebanken, porcelein, brugdelen en wat al niet meer.
Vele jaren geleden mocht ik het vervolg van de campagne 'Zonder transport staat alles stil' maken. En de zin vat het allemaal prachtig samen. Dat viel me des te meer op toen we naar onze goede vrienden van de Roulottes reden. Het vrachtvervoer is een essentieel deel van onze economie. En natuurlijk is het goed om daar kritisch naar te kijken - varkens hier fokken, naar Parma brengen voor de slacht en ham en vervolgens weer verpakt terugbrengen alleen vanwege het etiketje 'Prosciutto di Parma' is ten diepste volstrekt absurd - maar dat neemt niet weg dat er dag in dag uit tienduizenden truckers inzetten om ons aan de dingen te helpen die we in meer of mindere mate nodig hebben.
Hoewel onze rit maar een heel, heel beperkt beeld geeft, valt me op hoe beheerst al die mannen en een groeiend aantal vrouwen rijden. Als het gaat om afstand houden, elkaar een handje helpen - seintje met groot licht als de ene truck de andere inhaalt - kunnen veel automobilisten nog van de truckers leren. En ik heb de stellige indruk dat de solidariteit en het meestal veilige rijden door vrachtwagenchauffeurs van alle Europese nationaliteiten gedeeld wordt. Ik zie althans geen verschillen tussen het rijgedrag van Spanjaarden, Fransen, Britten, Ieren, Tsjechen, Italianen, Portugezen, Finnen, Slovaken, Polen, Roemenen en Bulgaren in hun trucks.
Misschien is het een idee dat de bestuurders van 'gewone' wagens dat rijgedrag eens wat vaker als voorbeeld nemen. Het zou het Nederlandse verkeer een stuk veraangenamen.
RSS Feed
