Exact een jaar geleden schreef ik mijn eerste blogpost. Die ging over de eerste dag, over eerste keren. Nu vanavond het aftellen begint, lijkt het mij een goed moment om eens te gaan optellen. Want mensen, mensen, mensen, wat valt er hier bij ons veel op te tellen. Wat krijgen we toch enorm vaak de kans om 'dankjewel' te zeggen. Tegen welke god of hogere macht dan ook. Het besef dat er zoveel naar ons toekomt - in plaats van dat het van ons wegfladdert - zou wel eens wat meer in onze samenleving mogen doorklinken. Het lijkt wel of god niet alleen uit Jorwerd verdween, maar met het leeglopen van de kerken ook uit de harten van heel veel mensen. Daar helpt geen leuke ambassadeursfunctie aan voor welke stichting dan ook en door wie dan ook. Niet dat ik de BN'ers die goed werk doen wil neersabelen, maar ja, de vraag is natuurlijk altijd wel of eerst de goedertierenheid komt en dan de naamsbekendheid of dat het een toch ook wel aardig aan het ander kan bijdragen. Tja, wie het weet mag het zeggen.
Optellen wil ik. Al die zegeningen. Al die keren dat je hardop, of heel zachtjes in jezelf, of met z'n allen in een lied of een yell, of als gospelkoor, of als verstokte communisten met een strijdlied, als minister of als zwerver, als imam of atheïst, als broeder of zuster, als vakbondslid of grootindustrieel, 'dankjewel' zegt. Of 'dank-U-wel', of 'Here God bedankt', of 'Inshallah', of nou ja, iedereen kan het zelf verder wel invullen. Kijk, we kunnen natuurlijk best over alle ellende en recessie en economische neergang, fiscal cliffs, hogere zorgpremies, meer eigen risico, moeizaam onderwijs, graaicultuur, en nog veel meer misère blijven dooremmeren, maar dat levert niks op behalve zo en dan een aardig stukkie in de krant of een goeie grap van een cabaretier.
Dus optellen beste mensen. Dat gaan we doen. Want allemachtig wat hebben we het goed hier. Wat gebeuren er ontiegelijk veel geweldig mooie dingen. Ik zou wel eens een overzicht willen zien van alle positieve, optimistische initiatieven. Volgens mij stikt het daarvan. Alles bij elkaar gaat het in Nederland en in de rest van de wereld de goede kant op. Wie het grote plaatje bekijkt, ziet veel goede ontwikkelingen. Wie diep in z'n hart kijkt, ook. En daarom zeg ik het nogmaals: we gaan optellen. En voor elk lichtpuntje, voor elke positieve ontwikkeling, voor elk optimistisch geluid, voor elke vogel die 's ochtends speciaal voor jou fluit, voor dat meisje, die vrouw, die jongen, die man of misschien wel die baby die je glimlach met een glimlach beantwoordt, voor elk muziekstuk dat je humeur een boost geeft, voor die dans die je energie peil omhoog stuwt, voor dat kunstwerk waar je kippenvel van krijgt en voor al die andere dingen zeg je vanaf nu 'dankjewel'. Zachtjes, hardop, met z'n allen, zingend, dansend, springend, stilletjes voor je uit, samen met je gezin, met de hele kerk of moskee, op de veerboot naar Terschelling, hoe of waar dan ook: DANK-JE-WEL. Het is niet moeilijk en het doet wonderen.
Optellen wil ik. Al die zegeningen. Al die keren dat je hardop, of heel zachtjes in jezelf, of met z'n allen in een lied of een yell, of als gospelkoor, of als verstokte communisten met een strijdlied, als minister of als zwerver, als imam of atheïst, als broeder of zuster, als vakbondslid of grootindustrieel, 'dankjewel' zegt. Of 'dank-U-wel', of 'Here God bedankt', of 'Inshallah', of nou ja, iedereen kan het zelf verder wel invullen. Kijk, we kunnen natuurlijk best over alle ellende en recessie en economische neergang, fiscal cliffs, hogere zorgpremies, meer eigen risico, moeizaam onderwijs, graaicultuur, en nog veel meer misère blijven dooremmeren, maar dat levert niks op behalve zo en dan een aardig stukkie in de krant of een goeie grap van een cabaretier.
Dus optellen beste mensen. Dat gaan we doen. Want allemachtig wat hebben we het goed hier. Wat gebeuren er ontiegelijk veel geweldig mooie dingen. Ik zou wel eens een overzicht willen zien van alle positieve, optimistische initiatieven. Volgens mij stikt het daarvan. Alles bij elkaar gaat het in Nederland en in de rest van de wereld de goede kant op. Wie het grote plaatje bekijkt, ziet veel goede ontwikkelingen. Wie diep in z'n hart kijkt, ook. En daarom zeg ik het nogmaals: we gaan optellen. En voor elk lichtpuntje, voor elke positieve ontwikkeling, voor elk optimistisch geluid, voor elke vogel die 's ochtends speciaal voor jou fluit, voor dat meisje, die vrouw, die jongen, die man of misschien wel die baby die je glimlach met een glimlach beantwoordt, voor elk muziekstuk dat je humeur een boost geeft, voor die dans die je energie peil omhoog stuwt, voor dat kunstwerk waar je kippenvel van krijgt en voor al die andere dingen zeg je vanaf nu 'dankjewel'. Zachtjes, hardop, met z'n allen, zingend, dansend, springend, stilletjes voor je uit, samen met je gezin, met de hele kerk of moskee, op de veerboot naar Terschelling, hoe of waar dan ook: DANK-JE-WEL. Het is niet moeilijk en het doet wonderen.
RSS Feed