Afgelopen vrijdag reisden zo'n twintig 'nieuwkomers' naar Den Haag. Al deze kinderen zijn nieuw in Nederland. Ze volgen onderwijs in een van de vele nieuwkomersklassen. Na een jaar in zo'n klas stromen ze door naar het gewone onderwijs. Een diepe buiging voor alle juffen en meesters die aan hen lesgeven. Want deze kinderen spreken meestal alleen hun eigen taal.
Begin dit jaar benaderde IMC Weekendschool mij met de vraag of ik samen met hen lessen wilde ontwikkelen voor de nieuwkomers. Over het antwoord hoefde ik niet lang na te denken. Fotograaf Jaap Stahlie en vormgever Gabriëlle van Vilsteren ook niet. Samen met Anouk Tijnagel ontwikkelden we de lessen waarin fotografie, beeldtaal en poëzie een plek kregen. We gaven les op drie scholen, in Hilversum, Haarlem en Amsterdam. Een unieke ervaring. Leerlingen die hongerig zijn naar taal, naar woorden. Leerlingen die dolgraag samen dingen met je doen. Die van geen taalbarrière willen weten. Want wie iets duidelijk wil maken laat zich niet door taal begrenzen.
Allemaal schreven ze teksten. Fotograaf Jaap portretteerde ze. Met Gabriëlle, Anouk en Dieuwke (van der Wal ook van IMC Weekendschool) maakten ze collages. Ik hielp ze met schrijven. Hier en daar werd het lekker chaotisch. Ze droegen de gedichten voor aan elkaar. Het was fantastisch. Een van mijn allermooiste ervaringen.
Tijdens de lessen beloofden we dat er een boek zou komen. We wisten nog niet hoe, maar wel dat ze dat op de een of andere manier voor elkaar zouden krijgen. Anouk kwam in contact met uitgeverij Pica. En die waren toevallig (of niet?) bezig met een boek over onderwijs aan nieuwkomers. Iedereen werkte er gratis aan mee. Het plan ontstond om een omkeerboek te maken. Met aan de ene kant het serieuze, onderwijsinhoudelijk deel. En aan de andere kant het deel van 'onze' nieuwkomers.
Dat boek is er. Tussen het onderwijspubliek in Nieuwpoort zaten die twintig nieuwkomers. Nieuwsgierig naar 'hun' boek. Ik mocht de presentatie openen (nog bedankt daarvoor Mark Veerman van Pica) met mijn gedicht 'Woorden' (het staat hierboven - met 'Weg' en 'Jas' vormen ze een drieluikje in het boek. Bovendien schreef ik het verhaal 'Samira en Sayoko' dat je in de nieuwkomersklas kunt voorlezen). Kort daarna namen de kinderen hun boek in ontvangst. Meteen kijken of ze er zelf echt wel in stonden natuurlijk.
'Aim high' stelde ik ooit voor als motto voor managementtrainees bij de KLM. Vanaf dat moment ben ik het voor mezelf gaan hanteren. Wij geloofden in het plan voor onze lessen. We geloofden ook dat er een boek zou komen. En zie daar. Nooit, nee echt nooit kunnen je dromen te groot of te onmogelijk zijn. Dat is ook wat ik deze nieuwkomers wil duidelijk maken. Zij zijn een aanwinst. Hun ervaringen kunnen ons helpen om Nederland, nee Europa, nee de wereld een beetje mooier te maken. Als wij in hen geloven, gaan zij in zichzelf geloven. En wat is er mooier dan daaraan bijdragen?
Begin dit jaar benaderde IMC Weekendschool mij met de vraag of ik samen met hen lessen wilde ontwikkelen voor de nieuwkomers. Over het antwoord hoefde ik niet lang na te denken. Fotograaf Jaap Stahlie en vormgever Gabriëlle van Vilsteren ook niet. Samen met Anouk Tijnagel ontwikkelden we de lessen waarin fotografie, beeldtaal en poëzie een plek kregen. We gaven les op drie scholen, in Hilversum, Haarlem en Amsterdam. Een unieke ervaring. Leerlingen die hongerig zijn naar taal, naar woorden. Leerlingen die dolgraag samen dingen met je doen. Die van geen taalbarrière willen weten. Want wie iets duidelijk wil maken laat zich niet door taal begrenzen.
Allemaal schreven ze teksten. Fotograaf Jaap portretteerde ze. Met Gabriëlle, Anouk en Dieuwke (van der Wal ook van IMC Weekendschool) maakten ze collages. Ik hielp ze met schrijven. Hier en daar werd het lekker chaotisch. Ze droegen de gedichten voor aan elkaar. Het was fantastisch. Een van mijn allermooiste ervaringen.
Tijdens de lessen beloofden we dat er een boek zou komen. We wisten nog niet hoe, maar wel dat ze dat op de een of andere manier voor elkaar zouden krijgen. Anouk kwam in contact met uitgeverij Pica. En die waren toevallig (of niet?) bezig met een boek over onderwijs aan nieuwkomers. Iedereen werkte er gratis aan mee. Het plan ontstond om een omkeerboek te maken. Met aan de ene kant het serieuze, onderwijsinhoudelijk deel. En aan de andere kant het deel van 'onze' nieuwkomers.
Dat boek is er. Tussen het onderwijspubliek in Nieuwpoort zaten die twintig nieuwkomers. Nieuwsgierig naar 'hun' boek. Ik mocht de presentatie openen (nog bedankt daarvoor Mark Veerman van Pica) met mijn gedicht 'Woorden' (het staat hierboven - met 'Weg' en 'Jas' vormen ze een drieluikje in het boek. Bovendien schreef ik het verhaal 'Samira en Sayoko' dat je in de nieuwkomersklas kunt voorlezen). Kort daarna namen de kinderen hun boek in ontvangst. Meteen kijken of ze er zelf echt wel in stonden natuurlijk.
'Aim high' stelde ik ooit voor als motto voor managementtrainees bij de KLM. Vanaf dat moment ben ik het voor mezelf gaan hanteren. Wij geloofden in het plan voor onze lessen. We geloofden ook dat er een boek zou komen. En zie daar. Nooit, nee echt nooit kunnen je dromen te groot of te onmogelijk zijn. Dat is ook wat ik deze nieuwkomers wil duidelijk maken. Zij zijn een aanwinst. Hun ervaringen kunnen ons helpen om Nederland, nee Europa, nee de wereld een beetje mooier te maken. Als wij in hen geloven, gaan zij in zichzelf geloven. En wat is er mooier dan daaraan bijdragen?
RSS Feed