Wie 'coaches'; 'personal trainers'; 'persoonlijke ontwikkeling' of andere begrippen in die sfeer intikt op google komt terecht in een zich almaar uitdijend woud van meer en minder professionele mensen die iets en liefst heel veel voor een ander willen betekenen. Er is klaarblijkelijk een enorme behoefte aan verdieping, verheldering, verinnerlijking en jezelf hervinden. Het grappige is dat veel mensen een ander nodig hebben om bij zichzelf te komen. Niks mis mee hoor - het is van alle tijden. Niet iedereen wil nou eenmaal een ontdekkingsreiziger van de ziel zijn.
Die behoefte aan betekenis, noem het zingeving, zie ik overigens niet alleen op persoonlijk niveau. Ik kom het tegen bij de meeste organisaties waar ik word uitgenodigd. Er verandert zoveel zo snel dat er ernstig behoefte is aan houvast, aan antwoord op de vraag 'waarom doen we dit'. Dat laatste wordt regelmatig zelfs letterlijk uitgesproken tijdens de sessies die ik doe. Voor alle duidelijkheid: ik heb de antwoorden niet. Het enige wat ik doe is mensen in die organisaties - meestal op directie- of managementniveau - op uiteenlopende manieren helpen om dat zelf te herontdekken. Want diep in hun hart weten ze het natuurlijk wel. Maar die drijfveren liggen vaak onder een hoop 'shit'.
Iedereen wil mooi leven. Dat voelt namelijk goed. En dan gaat het niet om ego's die voortdurend gestreeld moeten worden. Nee, dan gaat het erom dat je van betekenis wilt zijn; dat je ertoe wilt doen. En dus dat wat je doet in je werk, of als vrijwilliger, met je partner of je vriend(in) in welke vorm of context dan ook, iets aan je teruggeeft. In beroepen in de zorg en het welzijn zie je dat vaak direct. Maar het kan in elk beroep, in elke activiteit, hoe futiel die ook lijkt. Want uiteindelijk gaat het er bij alles om HOE je het doet, met welke INTENTIE. Daarom hamer ik altijd en overal op kernwaarden. Die geven woorden en inhoud aan de intentie. En, geloof mij - ik heb het al meermalen gezien - dat draagt enorm bij aan mooi leven. Ook bij mij.