Zijn mensen ingewikkeld? Welk antwoord je ook geeft, het is waar. Hou je nog van mij? Welk antwoord je ook geeft, het is waar (zelfs al is het niet zo). Ben je ook zo (on)gelukkig met/in je werk (of vul een willekeurig ander iets in)? Welk antwoord je ook geeft, het is waar. DE werkelijkheid bestaat niet, wij mensen scheppen allemaal, stuk voor stuk onze eigen realiteit. En daar heb je het mee te doen. Of je nou Poetin, Obama, Porosjenko, Rutte, Jansen, de Groot, de Vries, de Boer, Kromhout, Rechtboom, Klaassen of Dotinga heet.
Hoe kun je dan een ander jouw werkelijkheid laten zien? Dat is een vraag waar kunstenaars zich al eeuwen mee bezighouden. Om mijn werkelijkheid aan jou te laten zien, heb ik scheppende kracht nodig. En of ik dan dat in woorden, beelden, geluiden, smaken of anderszins doe is om het even. Kunst zet de ramen van je eigen realiteit op z'n minst op een kier en vaak - als je ervoor open staat - helemaal open.
Als iemand jou zijn of haar werkelijkheid laat zien, kan dat je diep raken. Als ik een gedicht lees van Ingrid Jonker of van Herman de Coninck (om maar een tweetal favorieten te noemen) en ik stel me daarvoor echt open, dan voel ik de emotie. Op zo'n moment ben ik even diep met hen verbonden. En die verbinding - voor alle duidelijkheid - is niet rationeel. Die is emotioneel en ik denk zelfs spiritueel.
Spirituele verbindingen zijn de essentie van het leven. Die overstijgen alles, zelfs tijd en ruimte. Daardoor kan iets wat lang geleden geschapen is, nu nog een grote uitwerking op ons hebben. Als je ervoor open staat tenminste. Mensen die scheppen, kunstenaars van welke discipline ook, weten dat wat zij doen allereerst voortkomt uit het 'in spirit' zijn. Uit het contact zoeken en maken met hetgeen voor ons allemaal universeel geldt: dat wat bestond voordat we stoffelijk werden en wat nog al bestaan ver nadat wij vergaan zijn. Dat is wat ons boven onszelf kan doen uitstijgen - als we dat willen en het zoeken.
En dat is ook wat we in onze samenleving hard nodig hebben. Mensen die niet bang zijn om boven zichzelf uit te stijgen. Niet omdat ze zo ontzettend slim zijn - intellect kan spiritualiteit behoorlijk in de weg staan. Nee, omdat ze het lef hebben om dat te willen vinden. Omdat ze voelen en ten diepste ook weten, dat daar onze diepste verbinding zit. Bewust zijn, zou je het ook kunnen noemen. Goh, wat zou dat die werkelijkheid die we onze samenleving noemen een enorme duw vooruit geven. Wie durft? (Hier een voorbeeld van hoe je ook naar je rol als leerkracht kunt kijken...)
Hoe kun je dan een ander jouw werkelijkheid laten zien? Dat is een vraag waar kunstenaars zich al eeuwen mee bezighouden. Om mijn werkelijkheid aan jou te laten zien, heb ik scheppende kracht nodig. En of ik dan dat in woorden, beelden, geluiden, smaken of anderszins doe is om het even. Kunst zet de ramen van je eigen realiteit op z'n minst op een kier en vaak - als je ervoor open staat - helemaal open.
Als iemand jou zijn of haar werkelijkheid laat zien, kan dat je diep raken. Als ik een gedicht lees van Ingrid Jonker of van Herman de Coninck (om maar een tweetal favorieten te noemen) en ik stel me daarvoor echt open, dan voel ik de emotie. Op zo'n moment ben ik even diep met hen verbonden. En die verbinding - voor alle duidelijkheid - is niet rationeel. Die is emotioneel en ik denk zelfs spiritueel.
Spirituele verbindingen zijn de essentie van het leven. Die overstijgen alles, zelfs tijd en ruimte. Daardoor kan iets wat lang geleden geschapen is, nu nog een grote uitwerking op ons hebben. Als je ervoor open staat tenminste. Mensen die scheppen, kunstenaars van welke discipline ook, weten dat wat zij doen allereerst voortkomt uit het 'in spirit' zijn. Uit het contact zoeken en maken met hetgeen voor ons allemaal universeel geldt: dat wat bestond voordat we stoffelijk werden en wat nog al bestaan ver nadat wij vergaan zijn. Dat is wat ons boven onszelf kan doen uitstijgen - als we dat willen en het zoeken.
En dat is ook wat we in onze samenleving hard nodig hebben. Mensen die niet bang zijn om boven zichzelf uit te stijgen. Niet omdat ze zo ontzettend slim zijn - intellect kan spiritualiteit behoorlijk in de weg staan. Nee, omdat ze het lef hebben om dat te willen vinden. Omdat ze voelen en ten diepste ook weten, dat daar onze diepste verbinding zit. Bewust zijn, zou je het ook kunnen noemen. Goh, wat zou dat die werkelijkheid die we onze samenleving noemen een enorme duw vooruit geven. Wie durft? (Hier een voorbeeld van hoe je ook naar je rol als leerkracht kunt kijken...)
RSS Feed