Hoeveel volgers heb jij? Had je die vraag pakweg tien jaar geleden gesteld, dan had degen aan wie je dat vroeg je met hoog opgetrokken wenkbrauwen aangekeken. Volgers? Hoe bedoel je? Dat er mensen achter je aanlopen? En wie zou dat dan moeten zijn? En waarom zouden ze dat doen. Ja misschien als je verdacht bent of zo. Maar daar lijk jij me nou net echt het type voor.
Volgers. Ooit waren dat mensen die jouw opvattingen deelden. Je had (en hebt) profeten en die hebben volgers. Die geloofden (en geloven) wat de profeet beweert. Ze leven wat de profeet voorschrijft. Soms klakkeloos. Maar gelukkig meestal met gezond verstand.
Een profeet (of een prediker) kan zijn volgers niet zomaar ontvolgen. Tenzij hij (of zij) ineens een radicaal anders verhaal vertelt. Dan gebeurt het waarschijnlijk vanzelf. Want de meeste mensen houden niet zo van verandering en al helemaal niet als het gaat om iets waarin ze geloven.
En toch is verandering de enige echte constantie in ons leven. En zo kan het zijn dat de ene profeet (of goeroe) zomaar eens voor de andere wordt ingeruild. Je gelooft er niet meer in. De profeet heeft rare dingen uitgehaald met zijn volgelingen (gebeurt binnen alle overtuigingen en religies). De goeroe leeft eigenlijk helemaal volgens de regels die ze zelf ooit heeft verkondigd (komt ook voor). De ene prediker (of politicus) wordt door een tamelijk onhandige move zomaar van zijn troon gestoten en er klimt iemand anders op die binnen de kortste keren waanzinnig veel volgers krijgt.
Daarom zeg ik: ontvolg allereerst jezelf. Blijf weg van de klakkeloosheid. In een wereld die je bombardeert met informatie en/of fake news is het essentieel, nee noodzaak om zelf te blijven nadenken. Om vragen te blijven stellen en nooit op te houden met twijfelen. Wat is waarheid? Bestaat die eigenlijk wel? En zo ja, wie heeft 'em dan in pacht?
Ontvolg alles en iedereen (zelfs mij als je vindt dat dat beter is...) en bedenk en bepaal zelf wat je denkt en vindt en wilt en doet. Accepteer alles en tegelijkertijd helemaal niets. Plak overal, maar dan ook overal een vraagteken achter. Dat levert je zoveel inzicht op.
Uiteindelijk zul je dan hoogstwaarschijnlijk tot de conclusie komen dat er eigenlijk niets te volgen valt. Dat alles wat je volgt ten diepste een illusie is. Want een overtuiging kun je niet vasthouden. Een geloof kun je niet zien. Een gedachte kun je niet omvatten. Het is allemaal bedacht. Schijn. Niets eens een zuchtje wind - dat voel je tenminste nog. Zo week je je langzaam los van de tijdelijkheid. En kom je iets dichterbij de vraagtekens. En daar, daar begint het avontuur.
Volgers. Ooit waren dat mensen die jouw opvattingen deelden. Je had (en hebt) profeten en die hebben volgers. Die geloofden (en geloven) wat de profeet beweert. Ze leven wat de profeet voorschrijft. Soms klakkeloos. Maar gelukkig meestal met gezond verstand.
Een profeet (of een prediker) kan zijn volgers niet zomaar ontvolgen. Tenzij hij (of zij) ineens een radicaal anders verhaal vertelt. Dan gebeurt het waarschijnlijk vanzelf. Want de meeste mensen houden niet zo van verandering en al helemaal niet als het gaat om iets waarin ze geloven.
En toch is verandering de enige echte constantie in ons leven. En zo kan het zijn dat de ene profeet (of goeroe) zomaar eens voor de andere wordt ingeruild. Je gelooft er niet meer in. De profeet heeft rare dingen uitgehaald met zijn volgelingen (gebeurt binnen alle overtuigingen en religies). De goeroe leeft eigenlijk helemaal volgens de regels die ze zelf ooit heeft verkondigd (komt ook voor). De ene prediker (of politicus) wordt door een tamelijk onhandige move zomaar van zijn troon gestoten en er klimt iemand anders op die binnen de kortste keren waanzinnig veel volgers krijgt.
Daarom zeg ik: ontvolg allereerst jezelf. Blijf weg van de klakkeloosheid. In een wereld die je bombardeert met informatie en/of fake news is het essentieel, nee noodzaak om zelf te blijven nadenken. Om vragen te blijven stellen en nooit op te houden met twijfelen. Wat is waarheid? Bestaat die eigenlijk wel? En zo ja, wie heeft 'em dan in pacht?
Ontvolg alles en iedereen (zelfs mij als je vindt dat dat beter is...) en bedenk en bepaal zelf wat je denkt en vindt en wilt en doet. Accepteer alles en tegelijkertijd helemaal niets. Plak overal, maar dan ook overal een vraagteken achter. Dat levert je zoveel inzicht op.
Uiteindelijk zul je dan hoogstwaarschijnlijk tot de conclusie komen dat er eigenlijk niets te volgen valt. Dat alles wat je volgt ten diepste een illusie is. Want een overtuiging kun je niet vasthouden. Een geloof kun je niet zien. Een gedachte kun je niet omvatten. Het is allemaal bedacht. Schijn. Niets eens een zuchtje wind - dat voel je tenminste nog. Zo week je je langzaam los van de tijdelijkheid. En kom je iets dichterbij de vraagtekens. En daar, daar begint het avontuur.
RSS Feed