We meten wat af tijdens ons leven. Zelf. Of door anderen. Dat begint al bij de geboorte. Meten en wegen. En daarna houdt het eigenlijk niet meer op. Het gaat alleen naarmate je ouder wordt steeds meer en steeds vaker om een ander soort meten en wegen. Die minder met lengte en gewicht te maken heeft, maar des te meer met status en gewichtigheid.
Het is niet eenvoudig om je te ontworstelen aan wat de maatschappij van je verwacht. En dan heb ik het nog niet eens over ouders en andere nauwe betrokkenen. Succes meten ze af aan wat je hebt bereikt en hoe je dat demonstreert. Met je partner (ja die ook!), je huis, je auto, je loopbaan, de hoogte van je inkomen, hoe je kinderen erbij lopen, welke hond je hebt, wat je draagt, waarin je belegt, wie je vrienden zijn enzovoorts.
Dat heilige moeten - want dat is - is natuurlijk een vorm van maatschappelijk meten. Het gebeurt. Sterker, het is de gewoonste zaak van de wereld. En het gekke is, als je erop gaat letten, merk je al snel dat je zelf - hoe onthecht je ook bent - nog voortdurend de neiging hebt om dat te doen. Het is hardnekkig.
Wat het vooral zo vervelend maakt, is dat het gepaard gaat met nogal negatieve emoties. Jaloezie is daarvan wel zo ongeveer de belangrijkste. Let maar eens op jezelf en je emotie als het met jou - zakelijk of privé - eens wat minder gaat en met de mensen die je treft gaat het heel erg goed. Dat steekt. Waarom? Je bent aan het meten. Vergelijken.
Daarom zeg ik: ga jezelf ont-meten. Leer jezelf om dat vergelijken achterwege te laten. Afgezien van dat het zinloos is omdat het je alleen maar frustratie en gevoelens van mislukking oplevert, is het ook een ontkenning van wie je echt bent en wat je echt kunt. En dat is onmetelijk. Je moet het alleen nog even ontdekken.
Jezelf ontmeten staat voor het afwerpen van het keurslijf dat je is aangemeten via je opvoeding en de maatschappij. De meest inspirerende mensen zijn toch meestal degenen die niet op de keurig gebaande paden zijn gebleven. Die de dingen anders deden omdat ze die anders zagen. Dat is de belofte die ik je doe: als je jezelf gaat ontmeten, gaat er een onmetelijke wereld voor je open. Zomaar. En dan... nou ja, ontdek dat zelf maar.
Het is niet eenvoudig om je te ontworstelen aan wat de maatschappij van je verwacht. En dan heb ik het nog niet eens over ouders en andere nauwe betrokkenen. Succes meten ze af aan wat je hebt bereikt en hoe je dat demonstreert. Met je partner (ja die ook!), je huis, je auto, je loopbaan, de hoogte van je inkomen, hoe je kinderen erbij lopen, welke hond je hebt, wat je draagt, waarin je belegt, wie je vrienden zijn enzovoorts.
Dat heilige moeten - want dat is - is natuurlijk een vorm van maatschappelijk meten. Het gebeurt. Sterker, het is de gewoonste zaak van de wereld. En het gekke is, als je erop gaat letten, merk je al snel dat je zelf - hoe onthecht je ook bent - nog voortdurend de neiging hebt om dat te doen. Het is hardnekkig.
Wat het vooral zo vervelend maakt, is dat het gepaard gaat met nogal negatieve emoties. Jaloezie is daarvan wel zo ongeveer de belangrijkste. Let maar eens op jezelf en je emotie als het met jou - zakelijk of privé - eens wat minder gaat en met de mensen die je treft gaat het heel erg goed. Dat steekt. Waarom? Je bent aan het meten. Vergelijken.
Daarom zeg ik: ga jezelf ont-meten. Leer jezelf om dat vergelijken achterwege te laten. Afgezien van dat het zinloos is omdat het je alleen maar frustratie en gevoelens van mislukking oplevert, is het ook een ontkenning van wie je echt bent en wat je echt kunt. En dat is onmetelijk. Je moet het alleen nog even ontdekken.
Jezelf ontmeten staat voor het afwerpen van het keurslijf dat je is aangemeten via je opvoeding en de maatschappij. De meest inspirerende mensen zijn toch meestal degenen die niet op de keurig gebaande paden zijn gebleven. Die de dingen anders deden omdat ze die anders zagen. Dat is de belofte die ik je doe: als je jezelf gaat ontmeten, gaat er een onmetelijke wereld voor je open. Zomaar. En dan... nou ja, ontdek dat zelf maar.
RSS Feed