Allemachtig wat zitten er toch veel mensen opgesloten in hun zelf geschapen illusie. Een werkelijkheid waarvan ze echt denken dat die echt is. Wakker worden! Kom uit die glazen bol. Sla hem stuk en kijk hoe de scherven vallen. Je leven kapot? Dacht het niet. Nu begint het pas echt.
Wat het lastig maakt is dat we van jongsaf aan leren om ons af te grendelen. Om binnen hokjes, kaders, structuren te denken en te doen. Het onderwijs helpt meestal ook niet de goede kant op. Wie braaf is krijgt lekkers, wie niet binnen de kaders kan denken krijgt op z'n kop. En dat is natuurlijk de omgekeerde wereld. We hebben weinig aan mensen die de dingen doen zoals ze altijd al gedaan zijn.
We zijn afgegrendeld. Opgesloten. Verdwaald in onze eigen overtuigingen, visies, geloven en (on)hebbelijkheden. En het lijkt vaak of iemand toen een deur heeft dicht gedaan en daarna de sleutel heeft weggegooid. Dat gevoel kan heel, heel sterk zijn. Maar het mooie is dat je zelf helemaal niet sterk hoeft te zijn om je los te maken.
Maar ja, hoe doe je dat dan? Hoe maak je jezelf los? Hoe ontgrendel je jezelf? Gewoon als een marktkoopman roepen 'Maak me los!'? Klinkt raar, maar ja, dat is een prima optie. Want die marktkopman wil z'n kraam leeg hebben. Om jezelf te ontgrendelen moet je ook je kraam leeg maken. Weg met die hele santekraam! Vergeet wat je leerde op school. Vergeet de conventies die je meekreeg. Van welke instituten en instituties dan ook. Vergeet het. Het is niet waar.
Een ontgrendeld mens is iemand met een compleet lege marktkraam. Een leeghoofd, mag je ook zeggen. Want hoe leger je hoofd, hoe voller je hart. Dat is het mooie van ontgrendelen: je komt steeds dichterbij de essentie. Dat waar je hart sneller van gaat kloppen. Waar je kippenvel van krijgt. Waar je bloed sneller van gaat stromen.
Als je jezelf hebt ontgrendeld kom je tot rust. Omdat je beseft, in al je vezels dat alles goed is. Hoe het ook is. Er daalt iets vredigs in je neer. En dat straal je uit. Niet dat mensen dan gaan zeggen 'Wow , die is ontgrendeld'. Nee, dat niet. Maar ze zullen wel gaan zeggen dat ze zich ze prettig voelen als ze bij jou in de buurt zijn. Dat hen iets overvalt dat rust geeft. Het gevoel dat alles eigenlijk best wel goed is. En zo ontdek je dat je als ontgrendeld mens ineens ook anderen helpt om een langzaam maar zeker te ontgrendelen. En dan komen we stap voor stap ergens.
Wat het lastig maakt is dat we van jongsaf aan leren om ons af te grendelen. Om binnen hokjes, kaders, structuren te denken en te doen. Het onderwijs helpt meestal ook niet de goede kant op. Wie braaf is krijgt lekkers, wie niet binnen de kaders kan denken krijgt op z'n kop. En dat is natuurlijk de omgekeerde wereld. We hebben weinig aan mensen die de dingen doen zoals ze altijd al gedaan zijn.
We zijn afgegrendeld. Opgesloten. Verdwaald in onze eigen overtuigingen, visies, geloven en (on)hebbelijkheden. En het lijkt vaak of iemand toen een deur heeft dicht gedaan en daarna de sleutel heeft weggegooid. Dat gevoel kan heel, heel sterk zijn. Maar het mooie is dat je zelf helemaal niet sterk hoeft te zijn om je los te maken.
Maar ja, hoe doe je dat dan? Hoe maak je jezelf los? Hoe ontgrendel je jezelf? Gewoon als een marktkoopman roepen 'Maak me los!'? Klinkt raar, maar ja, dat is een prima optie. Want die marktkopman wil z'n kraam leeg hebben. Om jezelf te ontgrendelen moet je ook je kraam leeg maken. Weg met die hele santekraam! Vergeet wat je leerde op school. Vergeet de conventies die je meekreeg. Van welke instituten en instituties dan ook. Vergeet het. Het is niet waar.
Een ontgrendeld mens is iemand met een compleet lege marktkraam. Een leeghoofd, mag je ook zeggen. Want hoe leger je hoofd, hoe voller je hart. Dat is het mooie van ontgrendelen: je komt steeds dichterbij de essentie. Dat waar je hart sneller van gaat kloppen. Waar je kippenvel van krijgt. Waar je bloed sneller van gaat stromen.
Als je jezelf hebt ontgrendeld kom je tot rust. Omdat je beseft, in al je vezels dat alles goed is. Hoe het ook is. Er daalt iets vredigs in je neer. En dat straal je uit. Niet dat mensen dan gaan zeggen 'Wow , die is ontgrendeld'. Nee, dat niet. Maar ze zullen wel gaan zeggen dat ze zich ze prettig voelen als ze bij jou in de buurt zijn. Dat hen iets overvalt dat rust geeft. Het gevoel dat alles eigenlijk best wel goed is. En zo ontdek je dat je als ontgrendeld mens ineens ook anderen helpt om een langzaam maar zeker te ontgrendelen. En dan komen we stap voor stap ergens.
RSS Feed