Er zijn streken, over de hele wereld - waar mensen op boten leven. Hun boot is hun huis en hun leven, zou je kunnen zeggen. In zo'n geval neem je je huis altijd mee. Maar je bent niet gebonden aan een plek. Waar water is, kun jij met je gezin zijn. Vrij, ongebonden.
Wij zijn over het algemeen nogal gebonden. Aan een partner. Aan werk. Aan een huis. Aan een status. Een auto. Een uiterlijk. Een stijl. Een taal. Verwachtingen. We knopen er van alles aan vast. Pak een willekeurig zelfstandig naamwoord uit het rijtje hiervoor en denk er eens over na. Hoezeer ben je gebonden aan het patroon, het beeld dat erbij hoort.
Met andere woorden: in hoeverre moet je partner zijn zoals jij wilt dat hij of zij is? In hoeverre moet de straat je zien zoals jij graag gezien wilt worden? Klopt het beeld dat je met je woorden schept met je wat je echt wilt overbrengen? En hoe vast zit je aan de verwachtingen die je van anderen hebt? Van je baas, je collega, je opdrachtgever, de overheid?
Als je ziet hoe gebonden je bent en hoeveel bindingen je wel niet hebt, gaat het al schuiven. Met het zien van je binding met van alles en nog wat, komt de ont-binding al op gang. Ont-binding is een natuurlijk proces. Het hoort bij de cyclus van leven en dood. Van binnen en van buiten ontbinden we als levend wezen al voortdurend. Nieuwe huidcellen. Onze darmflora. Daar is niks raar aan. We hebben alleen wat vieze gedachten bij het begrip.
Ontbinden doen we dus allemaal. Alleen vaak nog niet zo bewust. Ik zou zeggen: probeer dat eens. Probeer je ook eens te ontbinden van alle die negen dingen die ik eerder noemde. En vul het lijstje s.v.p. zelf aan.
Waarom je dat zou doen? Allereerst omdat het je een gevoel van vrijheid geeft. Je kunt weer ademen als je niet aan van alles en nog wat vastzit. Als er niet meer zoveel hoeft. Als je wat minder bezig bent met wat men van je zal denken. Of hoe men je zal zien. Of hoe men zal reageren. Als ontbindend mens valt er dan langzaam maar zeker een last van je af.
Je hoeft niet meer te voldoen aan al die verwachtingen. Je hoeft niet meer in de mal te passen. Je hoeft geen keurslijf voor je werk meer aan te trekken. Geloof mij, je kunt hetzelfde blijven doen, maar met een volstrekt ander inzicht. Dat maakt je ineens een hele prettige collega, of baas, of opdrachtgever.
Zelf ben ik al aardig aan het ontbinden. Heeft misschien ook een beetje met mijn leeftijd te maken. En juist of mede daarom durf ik wel te zeggen: hoe eerder je ermee begint, hoe meer plezier je ervan hebt. En niet alleen jij; ook de mensen om je heen. Dus stap in dat bootje, maak het touw los en laat je meevoeren.
Wij zijn over het algemeen nogal gebonden. Aan een partner. Aan werk. Aan een huis. Aan een status. Een auto. Een uiterlijk. Een stijl. Een taal. Verwachtingen. We knopen er van alles aan vast. Pak een willekeurig zelfstandig naamwoord uit het rijtje hiervoor en denk er eens over na. Hoezeer ben je gebonden aan het patroon, het beeld dat erbij hoort.
Met andere woorden: in hoeverre moet je partner zijn zoals jij wilt dat hij of zij is? In hoeverre moet de straat je zien zoals jij graag gezien wilt worden? Klopt het beeld dat je met je woorden schept met je wat je echt wilt overbrengen? En hoe vast zit je aan de verwachtingen die je van anderen hebt? Van je baas, je collega, je opdrachtgever, de overheid?
Als je ziet hoe gebonden je bent en hoeveel bindingen je wel niet hebt, gaat het al schuiven. Met het zien van je binding met van alles en nog wat, komt de ont-binding al op gang. Ont-binding is een natuurlijk proces. Het hoort bij de cyclus van leven en dood. Van binnen en van buiten ontbinden we als levend wezen al voortdurend. Nieuwe huidcellen. Onze darmflora. Daar is niks raar aan. We hebben alleen wat vieze gedachten bij het begrip.
Ontbinden doen we dus allemaal. Alleen vaak nog niet zo bewust. Ik zou zeggen: probeer dat eens. Probeer je ook eens te ontbinden van alle die negen dingen die ik eerder noemde. En vul het lijstje s.v.p. zelf aan.
Waarom je dat zou doen? Allereerst omdat het je een gevoel van vrijheid geeft. Je kunt weer ademen als je niet aan van alles en nog wat vastzit. Als er niet meer zoveel hoeft. Als je wat minder bezig bent met wat men van je zal denken. Of hoe men je zal zien. Of hoe men zal reageren. Als ontbindend mens valt er dan langzaam maar zeker een last van je af.
Je hoeft niet meer te voldoen aan al die verwachtingen. Je hoeft niet meer in de mal te passen. Je hoeft geen keurslijf voor je werk meer aan te trekken. Geloof mij, je kunt hetzelfde blijven doen, maar met een volstrekt ander inzicht. Dat maakt je ineens een hele prettige collega, of baas, of opdrachtgever.
Zelf ben ik al aardig aan het ontbinden. Heeft misschien ook een beetje met mijn leeftijd te maken. En juist of mede daarom durf ik wel te zeggen: hoe eerder je ermee begint, hoe meer plezier je ervan hebt. En niet alleen jij; ook de mensen om je heen. Dus stap in dat bootje, maak het touw los en laat je meevoeren.
RSS Feed
