Twee quotes van Einstein - ik kon het niet laten. En ook Lennon's bekendste song gaat erover. Imagine. In deze periode van vakantie, reizen, relaxen en vaak ook mijmeren, overvalt het je soms. Ineens gaat je verbeelding met je op de loop. Stel nou eens dat ik mijn baan opzeg... Stel dat ik verliefd wordt onderweg... Stel dat mijn oudste zoon van die troep afblijft... Stel dat we de Lotto winnen... Stel dat ik iets briljants bedenk en de wereld daarmee verover... Stel dat alle mensen ineens ontdekken dat ze met elkaar verbonden zijn... Stel dat we allemaal gaan denken in mogelijkheden...
Verbeelding neigt vaak naar utopie. Maar daarmee doe je geen recht aan het fenomeen. Elke uitvinding, elke ontdekking, elke vernieuwing, werkelijk elke belangrijke verandering is begonnen met het verbeelden ervan. Kennis is prachtig en bijzonder nuttig, maar zonder verbeelding heb je er eigenlijk niets aan. Want alles wat niet verandert is dood. En kennis op zich is statisch, hoewel kennis je natuurlijk wel geweldig in beweging kan brengen. Kennis is een mooie motor voor de verbeelding. Wat overigens beslist niet wil zeggen dat hoe meer je weet ook hoe sterker je verbeelding is. Helaas staat kennis en soms ook wetenschap de verbeelding nogal eens in de weg.
Door mijn werk kom ik regelmatig in aanraking met wetenschappers. Sommige van hen hebben weinig verbeelding, andere juist heel veel. Die laatste zijn meestal zeer inspirerend. Ze hebben de bereidheid om mee te gaan in verhalen, in hypotheses, in gedachtengangen (mooi woord trouwens - alsof je erin kunt lopen).
Dat is een beetje vergelijkbaar met de voorpret die je kunt hebben bij een reis. Je verbeelding op gang helpen door informatie (kennis!) te verzamelen, beelden te bekijken, routes op kaarten of Google maps te plannen. In je hoofd (en misschien ook wel in je hart) heb je de reis dan al gemaakt. Nou ja, verbeeld.
Wat mij betreft heeft de wereld meer dromers nodig. Mensen die zich verbeelden hoe het zou kunnen zijn; stel dat... Zoals misschien tien jaar geleden een aantal mensen in de VS zei: Stel dat we over een paar jaar een Afro-American als president hebben... Een president die er nu is en bijvoorbeeld zegt: 'Ik had Trayvon Martin kunnen zijn.' Verbeelding. De wereld wordt er iedere dag beter van (en dat klinkt dan bijna weer als een SIRE-campagne).
Verbeelding neigt vaak naar utopie. Maar daarmee doe je geen recht aan het fenomeen. Elke uitvinding, elke ontdekking, elke vernieuwing, werkelijk elke belangrijke verandering is begonnen met het verbeelden ervan. Kennis is prachtig en bijzonder nuttig, maar zonder verbeelding heb je er eigenlijk niets aan. Want alles wat niet verandert is dood. En kennis op zich is statisch, hoewel kennis je natuurlijk wel geweldig in beweging kan brengen. Kennis is een mooie motor voor de verbeelding. Wat overigens beslist niet wil zeggen dat hoe meer je weet ook hoe sterker je verbeelding is. Helaas staat kennis en soms ook wetenschap de verbeelding nogal eens in de weg.
Door mijn werk kom ik regelmatig in aanraking met wetenschappers. Sommige van hen hebben weinig verbeelding, andere juist heel veel. Die laatste zijn meestal zeer inspirerend. Ze hebben de bereidheid om mee te gaan in verhalen, in hypotheses, in gedachtengangen (mooi woord trouwens - alsof je erin kunt lopen).
Dat is een beetje vergelijkbaar met de voorpret die je kunt hebben bij een reis. Je verbeelding op gang helpen door informatie (kennis!) te verzamelen, beelden te bekijken, routes op kaarten of Google maps te plannen. In je hoofd (en misschien ook wel in je hart) heb je de reis dan al gemaakt. Nou ja, verbeeld.
Wat mij betreft heeft de wereld meer dromers nodig. Mensen die zich verbeelden hoe het zou kunnen zijn; stel dat... Zoals misschien tien jaar geleden een aantal mensen in de VS zei: Stel dat we over een paar jaar een Afro-American als president hebben... Een president die er nu is en bijvoorbeeld zegt: 'Ik had Trayvon Martin kunnen zijn.' Verbeelding. De wereld wordt er iedere dag beter van (en dat klinkt dan bijna weer als een SIRE-campagne).
RSS Feed