Hoop

Soms heb je van die dagen waar de inspiratie van afdruipt. Dan kom je min of meer knetterstoned van alle impulsen en positieve energie. Gisteren was het zo'n dag en er tovert zich automatisch een glimlach om mijn mond als ik eraan terugdenk. 's Ochtends was het de eerste trainingsdag, met Maarten en Mayssa - mijn partners in La Sociedad - voor de vijf medewerkers van het Amsterdams Steunpunt Wonen. Samen met deze vijf woonprofessionals gaan we een traject door dat hen versterkt in het ontwikkelen van projectideeën en het aanboren van de menselijke en financiële bronnen daarvoor. Ik ben uitermate trots dat wij hen daartoe mogen inspireren en ik ben ervan overtuigd dat we samen bijzondere dingen gaan doen. De sessie van gisteren draaide om de vraag 'hoe ontdek je of een idee levensvatbaar is'. Als creatief directeur, ideeënmaker en copywriter heb ik daar veel mee te maken - zoveel voor mijn eigen projecten als voor die van anderen. Over een kleine twee weken hebben we de volgende sessie en daarna gaan we steeds wekelijks aan de slag. Het is prachtig om te merken hoe deze professionals van ASW hun wortels echt in de wijken hebben, weten wat er speelt en vooral ook hoe het beter kan. Hen hoef je niet uit te leggen waarom actief burgerschap essentieel is en de verbinding met je eigen woon- en leefomgeving.
's Middags toog ik naar De Horst, het 'hospitality centre' van De Baak. De goed bezochte landelijke partnerdag van IMCWeekendschool was één grote positieve vibe. De mix van alumni, gastdocenten, partners (sponsors) en medewerkers gaf veel dynamiek. Het programma was speels, inhoudelijk en leverde veel nieuwe ideeën op. Sylvana Simons praatte het geheel aan elkaar en dat deed ze uitstekend. Het was goed te merken dat ze zich had verbonden met IMCWeekendschool. Zelf gaf ik 's middags een workshop met als thema 'IMCWeekendschool verkopen. Als onze leerlingen het kunnen, kunt u het ook'. Onderwerp was de direct promotion actie die we samen met medewerkers en leerlingen aan het uitvoeren zijn. De bijdragen van de aanwezigen waren inhoudelijk sterk en boden heel wat nieuwe aanknopingspunten. Wordt vervolgd.
Tijdens de borrel heb ik een aantal van de eerste generaties weekendschool-leerlingen gesproken. Die zijn inmiddels in de twintig en hun toekomst aan het bouwen. De een studeert farmacie en is inmiddels uitgenodigd voor het cum laude-programma; de ander is bezig met de opleiding tot luchtverkeersleider. Een derde zet een stichting op die kinderen met een verstandelijke beperking helpt sporten. En zo zijn er talloze voorbeelden. Uit het onderzoek dat de researcher van IMCWeekendschool presenteerde, blijkt dat de aanpak werkt. Het onderzoek is nog niet afgerond, maar er zijn al wel significante verschillen te zien op het gebied van motivatie en de keuze voor een vak of beroep (minder op status, meer op inhoud). En nee, het zijn echt niet allemaal gymnasiasten. Dat geeft wat mij betreft echt hoop: Dit beeld tekent zich af over de hele linie van leerlingen. Het merendeel van hen allochtoon en opgroeiend in een achterstandswijk. Hoop geef je door perspectief te bieden. En door altijd uit te gaan van het potentieel in ieder kind; in ieder mens.