Morgen mag ik weer lesgeven in Amsterdam-Noord, op IMC Weekendschool. De school waar kinderen - in tegenstelling tot de meeste andere scholen - graag naartoe gaan. De weekendschool is namelijk een plek maar je niet kunt mislukken. Niet dat alles goed is wat je doet en niet dat je gewoon maar wat kunt aankloten. Integendeel, ik durf te beweren dat de meeste kinderen op de weekendschool hard werken dan op hun reguliere school. Begrijp me goed, ik wil daarmee het reguliere onderwijs niet afserveren. Dat zit - gelukkig nog steeds - barstensvol met gemotiveerde leerkrachten en andere onderwijsprofessionals en ondersteunende medewerkers. En tegenwoordig kun je beter zeggen dat je in het onderwijs zit dan dat je bij een bank of verzekeraar werkt.
IMC Weekendschool is een fenomeen. Er staat een geweldige crew achter van zeer gemotiveerde vrouwen en mannen die geloven in verandering. Voorvrouw Heleen Terwijn had 15 jaar geleden het geloof en de overtuiging dat echte verandering in het onderwijs mogelijk is, en dat is inmiddels - na 15 jaar - zeer zeker zichtbaar. Ik heb het zelf mogen ervaren toen ik een aantal alumni mocht interviewen en hen vroeg naar wat IMC Weekendschool voor hen ad betekend. Bij sommige antwoorden werd ik zo geraakt dat de tranen me in de ogen sprongen (ik hoop maar dat ze dat niet gemerkt hebben).
Het allerbelangrijkste voor kinderen en jongeren - en dat weet ik ook door gesprekken met docenten op de interne scholen in jeugdgevangenissen - is een gevoel van zelfvertrouwen en zelfrespect. Het zeer basale gevoel dat je iets kunt. Voor veel jongeren is dat bepaald niet de gewoonste zaak van de wereld. Denk hier maar eens over na: gemiddeld genomen zit in elke schoolklas een kind dat mishandeld wordt. Een kind waar elk gevoel van slagen, elke succeservaring, elk greintje zelfrespect en zelfvertrouwen met regelmaat uit wordt geslagen, geschopt of erger.
Ik ken de kinderen die ik lesgeef op de weekendschool niet zo goed. Geen idee of over mishandelde kinderen tussen zitten. Statistisch gezien zeker. Het doet er ook niet toe. Mijn motivatie om deze lessen op deze school - en zomers in een jeugdgevangenis - te geven is dat ieder kind recht heeft om te slagen. Zoals een docent timmeren in de jeugdgevangenis ooit tegen me zei: 'Het eerste wat ze hier maken is een grote knijper, een brievenhouder. Dat is het eenvoudigste wat je kunt maken. Sommige jongens lukt zelfs dat niet. Dan ga ik naast ze staan en help ze net zo lang tot ze het wel voor elkaar hebben. De triomf die je dan op het gezicht van zo'n jongen ziet...'
We hebben een samenleving nodig die diep van dit besef doordrongen is. Mensen zoals Heleen Terwijn en Rob Defares - de hoofdsponsor van IMC Weekendschool; gastdocenten zoals Ahu Sahin, Frank van der Goot en Peter Plasman. En die vele, vele andere gastdocenten in Groningen, Tilburg, Nijmegen, Rotterdam, Den Haag, Utrecht en Amsterdam die graag op zondag tijd vrij maken. Omdat ze er allemaal diep van zijn doordrongen dat elk kind, elke jongere het recht heeft om te slagen. Wie hij of zij ook is; waar hij of zij ook vandaan komt.
IMC Weekendschool is een fenomeen. Er staat een geweldige crew achter van zeer gemotiveerde vrouwen en mannen die geloven in verandering. Voorvrouw Heleen Terwijn had 15 jaar geleden het geloof en de overtuiging dat echte verandering in het onderwijs mogelijk is, en dat is inmiddels - na 15 jaar - zeer zeker zichtbaar. Ik heb het zelf mogen ervaren toen ik een aantal alumni mocht interviewen en hen vroeg naar wat IMC Weekendschool voor hen ad betekend. Bij sommige antwoorden werd ik zo geraakt dat de tranen me in de ogen sprongen (ik hoop maar dat ze dat niet gemerkt hebben).
Het allerbelangrijkste voor kinderen en jongeren - en dat weet ik ook door gesprekken met docenten op de interne scholen in jeugdgevangenissen - is een gevoel van zelfvertrouwen en zelfrespect. Het zeer basale gevoel dat je iets kunt. Voor veel jongeren is dat bepaald niet de gewoonste zaak van de wereld. Denk hier maar eens over na: gemiddeld genomen zit in elke schoolklas een kind dat mishandeld wordt. Een kind waar elk gevoel van slagen, elke succeservaring, elk greintje zelfrespect en zelfvertrouwen met regelmaat uit wordt geslagen, geschopt of erger.
Ik ken de kinderen die ik lesgeef op de weekendschool niet zo goed. Geen idee of over mishandelde kinderen tussen zitten. Statistisch gezien zeker. Het doet er ook niet toe. Mijn motivatie om deze lessen op deze school - en zomers in een jeugdgevangenis - te geven is dat ieder kind recht heeft om te slagen. Zoals een docent timmeren in de jeugdgevangenis ooit tegen me zei: 'Het eerste wat ze hier maken is een grote knijper, een brievenhouder. Dat is het eenvoudigste wat je kunt maken. Sommige jongens lukt zelfs dat niet. Dan ga ik naast ze staan en help ze net zo lang tot ze het wel voor elkaar hebben. De triomf die je dan op het gezicht van zo'n jongen ziet...'
We hebben een samenleving nodig die diep van dit besef doordrongen is. Mensen zoals Heleen Terwijn en Rob Defares - de hoofdsponsor van IMC Weekendschool; gastdocenten zoals Ahu Sahin, Frank van der Goot en Peter Plasman. En die vele, vele andere gastdocenten in Groningen, Tilburg, Nijmegen, Rotterdam, Den Haag, Utrecht en Amsterdam die graag op zondag tijd vrij maken. Omdat ze er allemaal diep van zijn doordrongen dat elk kind, elke jongere het recht heeft om te slagen. Wie hij of zij ook is; waar hij of zij ook vandaan komt.
RSS Feed