Een belangrijk element in pesten is de dosering en het taalgebruik. Veel volwassenen gebruik een milde vorm van pesten, die noem je dan plagen, om duidelijk te maken dat ze elkaar aardig vinden. En soms zelf meer dan dat. Pesten draait voor een belangrijk deel om taal. Als volwassene ben je over het algemeen goed in staat om het onderscheid te maken tussen woorden waarmee je plaagt en woorden die pijn doen. Voor kinderen is dat een stuk lastiger. En als je taalbeheersing om welke reden dan ook bepekt is, wordt helemaal een ingewikkeld verhaal.
Het duur voor veel mensen lang voordat ze echt zichzelf durven en kunnen zijn. Als een kind veel gepest wordt, is de kans reëel dat het zichzelf gaat zien zoals de pesters hem of haar zien. Dat is afschuwelijk, want het betekent dat zo'n kind niet leert om van zichzelf te houden. En wie niet van zichzelf houdt - enfin, bovenstaande poster zegt het duidelijk genoeg. Ik vind het geweldig dat er mensen opstaan die daarmee aan de slag gaan. Go Fanneke!