Je zal toch maar moeder eend zijn. Heb je eerst het wrede ritueel van de bevruchting door meneer de woerd ondergaan, vervolgens heel geduldig negen eieren uitgebroed, doe je enorm je best om al dat kroost in de buurt te houden, te beschermen, warm en gevoed te houden... Komt er zo'n rotreiger die als eerste je lievelingetje uit het water pikt. Hap, slik, weg. Terwijl je in de twee weken daarvoor al zeven andere baby-eendjes bent kwijtgeraakt door onderkoeling (ja het was erg koud voordat het erg warm werd). En net toen je dacht dat je laatste pluizig drijvertje ook weg was, bleek dat juist die net even zelf op avontuur was gegaan, maar gelukkig net op tijd de moederschoot weer wist te vinden. Gelukkig, even diep zuchten en in de buurt blijven.
Tja, moeder natuur (om maar eens een andere moeder te noemen) is tamelijk genadeloos. Baby-eendjes die niet opletten zijn de klos. En dappere drijvertjes die niet dicht genoeg bij moeders blijven verruilen ook al snel het dagelijkse voor het hiernamaals. Waar ze vast een hele grote vijver hebben waarin al die baby-eendjes heel erg veel lol mogen maken en avonturen beleven en allerlei andere zaken die god verboden heeft (en die daarom juist daar wel mogen).
Nou moet ik wel zeggen dat ik veel herken in het gedrag van baby-eendjes. Er zijn nogal wat volwassenen die zich op precies dezelfde manier gedragen. Ze dwalen af, blijven niet in de buurt van familie, vrienden en zichzelf, laten zich snel afleiden, gaan op avontuur zonder voorbereiding etcetera. Avontuur is prachtig en als je ook maar een beetje voorbereid bent, ga je heel wat beleven. Maar zomaar spontaan van je kern, je nest afdrijven, dat is vragen om moeilijkheden. De wereld is nou eenmaal vol met reigers en die hebben altijd trek.
Tja, moeder natuur (om maar eens een andere moeder te noemen) is tamelijk genadeloos. Baby-eendjes die niet opletten zijn de klos. En dappere drijvertjes die niet dicht genoeg bij moeders blijven verruilen ook al snel het dagelijkse voor het hiernamaals. Waar ze vast een hele grote vijver hebben waarin al die baby-eendjes heel erg veel lol mogen maken en avonturen beleven en allerlei andere zaken die god verboden heeft (en die daarom juist daar wel mogen).
Nou moet ik wel zeggen dat ik veel herken in het gedrag van baby-eendjes. Er zijn nogal wat volwassenen die zich op precies dezelfde manier gedragen. Ze dwalen af, blijven niet in de buurt van familie, vrienden en zichzelf, laten zich snel afleiden, gaan op avontuur zonder voorbereiding etcetera. Avontuur is prachtig en als je ook maar een beetje voorbereid bent, ga je heel wat beleven. Maar zomaar spontaan van je kern, je nest afdrijven, dat is vragen om moeilijkheden. De wereld is nou eenmaal vol met reigers en die hebben altijd trek.
RSS Feed