Griepland

Zondag was een mooie dag met een vervelend staartje. Het begon met de diploma-uitreiking van IMC Weekendschool, vestiging Amsterdam-Noord. Prachtige speeches, trotse leerlingen en ouders. Zo wordt in de raadzaal van stadsdeel Noord aan de toekomst gebouwd. Ik mocht mijn gedicht voorlezen en de schitterende film die Jaap Stahlie van de leerlingen had gemaakt, werd vertoond. Gelukkig kunnen deze leerlingen goed en hard om zichzelf lachen. In de film vertellen de leerlingen waarom ze drie jaar lang elke zondag naar school gaan. Vrijwillig. Binnenkort ook te zien op de website: www.weekendschool.nl
Eind van de middag thuis en nog lekker even met vrouw en dochters in de zon gezeten. Relaxt avondje met een aflevering van Homeland. Fescinerende serie naar mijn smaak. Goed geacteerd en niet zo uitleggerig als vele andere Amerikaanse series. Bovendien is de good guy ook een bad guy en is de good girl psychisch labiel. En kijk, dan krijgt zo'n serie ineens hele andere dimensies. Want de good/bad guy in een Navy Seal die acht gevangen heeft gezeten in Irak en de girl is een briljante CIA-agent. Het gebeurt me niet vaak, maar ik zit vastgenageld aan de tv voor deze serie.
En dat heb ik gemerkt 's nachts. Om half elf ging het licht uit, letterlijk en figuurlijk. Een razendsnel opkomende griep. En in mijn ijldormen heb ik allerlei scenario's uitgewerkt over hoe iemand ertoe kan komen zich een bomgordel aan te laten meten. De details weet ik niet meer, maar ik ben er zo ongeveer een nacht mee bezig geweest. En nee, het antwoord heb ik niet. Dat is met de ko