Fondantijs

Fondantijs. Ik geef het woord een goede kans bij de verkiezing van het Nederlandse woord van het jaar. Ik weet trouwens niet zeker of het daadwerkelijk een neologisme is. Wat ik wel weet is dat het fondantijs één van de grote bedreigingen is van de Alvestêdetocht (zoals de tocht der tochten in het Frysk heet). Nu maar hopen dat de heren rayonhoofden (nog steeds allemaal mannen voor zo ver ik weet) het hoofd koel houden en hun besluit nemen op basis van wat veilig en verantwoord. Gelukkig laten Friezen zich niet zo snel opjutten. Zoals in de Middeleeuwen Gemme van Burmania bij de kroning van Philips de Tweede als koning der Nederlanden zou hebben gezegd: Wij Friezen knibbelje allinne foar God (wij Friezen knielen alleen voor God) reken ik erop dat de beslissers over een eventuele Elfstedentocht zich niet laten verordonneren door de media met Matthijs van Nieuwkerk en heel DWDD voorop. Het moet hard vriezen, anders krijgen we dooien, zou ik zeggen.
Het negen uur nieuws meldt net dat de heren zich inderdaad niet door de gekte hebben laten leiden. Friezen kijken echt wel door fondant heen. Welke kleur het ook heeft en door welke mediakok het ook is aangebracht. Ik denk ook dat er in omroepland - en zeker bij de commerciëlen - relatief weinig Friezen in topposities rondlopen. Niet dat ze het niet zouden kunnen. Integendeel denk ik. Maar de meeste zijn daar veel te nuchter voor. Want het lijkt vaak wel of Nederland het land van de Randstad, van de grote steden, van Hilversum en Aalsmeer is, maar nog altijd woont zo'n 40% van de bevolking op het platteland. En van hen gaat nogal eens een gezonde remmende werking uit. Eigenlijk een beetje zoals fondant voorkomt dat een taart uitzakt.