Eerst geloven, dan zien

We hebben het maar moeilijk met geloven. Mij bekruipt nogal eens het gevoel dat een steeds grotere groep mensen niet meer kán geloven. Ze durven het niet meer. Want ja, als je ergens echt in gelooft kun je er ook op aangekeken en aangesproken worden. Of ze zijn zo teleurgesteld in alles wat er om hen heen is gebeurd dat ze zich nieuwe teleurstellingen willen besparen. Dat laatste kan ik goed begrijpen. Het eerste niet.
Want je moet geloven. Van de zeer weinige dingen die moeten, is geloven er echt één. Allereerst moet je in jezelf geloven. En dat begint met van jezelf houden. Als je ten diepste niet van jezelf houdt, kun je ook niet van iemand anders houden. Liefde bestaat alleen in verbinding. En als je in jezelf gelooft verbind je jezelf met wat je belangrijk vindt, met waarvoor je leeft. Waarvoor je hart klopt, zeg maar.
En als je dat weet; als je beseft waar je zelf echt in gelooft, wil je niets anders dan dat delen. Verkondigen - om het maar eens in reli-termen te zeggen. Mensen meenemen in je overtuiging. Ze er ook enthousiast voor maken. Ze inspireren; ze begeesteren - en ja dat is een mooi Nederlands woord. Als je deelt waar je in gelooft, gaan de mensen om je heen je zien voor wie je bent. Voor wie je echt bent, dus met die hele verpakking eraf. Dan ben je op je mooist.
En dan nu een openbaring voor iedereen die zich verdere teleurstellingen wil besparen. Vergeet het. Onmogelijk. Juist als je wilt dat je niet meer teleurgesteld wordt, zul je keer ok keer dat beleven. Want je focus is erop gericht. Je hele wezen let erop dat je niet meer in de teleurstellingsval trapt. Dus je gaat extra opletten. Je wordt meer dan alert. Dus je wordt nog gevoeliger voor decepties. Je ziet ze immers al van ver aankomen. Je verwacht ze al. 
When you change the way you look at things, the things you look at change. Kijk niet naar wat je teleurstelt. Kijk niet naar wat anderen beloofd hebben en niet zijn nagekomen. Kijk niet naar de leugens waar je ooit in geloofde. Kijk niet naar de lelijkheid en de verrotting (hoe wel ook die mooi kunnen zijn). Laat je niet afleiden van het geloof in jezelf.
Hoe moeilijk het misschien ook lijkt, je moet in jezelf geloven. Je kúnt de schoonheid zien. Je kúnt je eigen kracht ervaren. Je kúnt je eigen betekenis ontdekken. Je kúnt jezelf ontketenen. 
En daarom móet je eerst geloven. Een sprankje is genoeg. Dan heb je al houvast. Zoals een druppel op een grasspriet kan blijven liggen. En dan ga je het zien. Wie je echt bent. En wat je echt kunt betekenen. Ik geloof in je. Nu jij nog.