Bestaat de wereld zoals jet acht uur journaal die ziet? Is de wereld van ons allemaal of heeft ieder mens een eigen wereld? Zou er zoiets kunnen zijn als een universeel universum? Dat dan dus voor iedereen hetzelfde is? En wat ziet iemand als Mark Rutte of Peter R de Vries of Patty Brard als die naar de wereld kijkt? Is het niet zo dat we allemaal onze eigen wereld creëren en dus ook zelf bepalen hoe die eruit ziet?
Natuurlijk, er zijn allerlei media en mensen en zo die ons vertellen hoe het zit. Lees een krant (gelukkig doen veel mensen dat nog), zet de tv aan of kijk op je tweede, derde of achtentwintigste scherm. Wat zie je? Interpretaties van de werkelijkheid. Beelden die ge-edit zijn, reportages die gekleurd zijn (hoe objectief de maker ook was), verhalen die vanuit een bepaalde invalshoek worden verteld. Om nog maar te zwijgen over de roddels en achterklap van de celebrity-rubrieken op tv, internet en in de bladen. Alles, werkelijk alles krijgt een kleur mee. En vaak neigt die kleur naar bloedrood of diepzwart.
Misschien lijkt het alsof ik je adviseer om alle luiken maar dicht te gooien. Dat is niet zo. Wat ik wel wil zeggen is dat hetgeen er op je af altijd gekleurd is. En die kleur kan, als je het maar genoeg laat binnenkomen, je leven behoorlijk gaan bepalen. Het is essentieel om te beseffen dat de kleur van je leven allereerst iets is wat je zelf bepaalt. Welke voorgeschiedenis je ook hebt. Er zijn voorbeelden te over van mensen die alle reden hadden om echt zwartkijkers te worden en die dat toch niet deden. Dat is overigens geen verwijt aan mensen die het zwaar hebben met het leven. Je zal maar manisch-depressief zijn, misbruikt zijn als kind, een oorlogstrauma hebben opgelopen voordat je in een veiliger land terechtkwam. Dan wordt het een stuk minder eenvoudig om dat bloedrood of diepzwart uit je leven te kleuren. Maar het kan wel.
Daarom geloof ik dus niet in pessimisten. Niet omdat ze de makkelijke weg kiezen (ze krijgen helaas nogal eens gelijk), want die weg is helemaal zo makkelijk niet, maar domweg omdat iedereen blij is met de lente. Omdat het de weg is van alles wat leeft. Optimisme zit in onze natuur, alleen weten sommigen het heel goed te verstoppen en te onderdrukken.
Dat is natuurlijk ook het succes van al die shows als All you need is love, The Voice of Holland, Holland's Next Topmodel en dat danstalentprogramma waarvan ik de naam even kwijt ben. Een ongebreideld optimisme dat dankbaar wordt geëxploiteerd voor tv en de andere schermen. Ook daarvoor geldt: niet de (commerciële) omroepen geven je leven kleur, dat doe je zelf. Niet dr Phil bepaalt hoe jij je leven beter kunt maken (hoewel de man ongetwijfeld wel eens nuttige tips en adviezen zal geven), dat doe je zelf.
Dus gooi die lelijke kleuren van je af! Stop dat pessimisme in de afvalbak! Het past niet bij je en je wordt er niet mooier en ook niet leuker van. Je bent een optimist. Van nature. Zo is het en niet anders.
Natuurlijk, er zijn allerlei media en mensen en zo die ons vertellen hoe het zit. Lees een krant (gelukkig doen veel mensen dat nog), zet de tv aan of kijk op je tweede, derde of achtentwintigste scherm. Wat zie je? Interpretaties van de werkelijkheid. Beelden die ge-edit zijn, reportages die gekleurd zijn (hoe objectief de maker ook was), verhalen die vanuit een bepaalde invalshoek worden verteld. Om nog maar te zwijgen over de roddels en achterklap van de celebrity-rubrieken op tv, internet en in de bladen. Alles, werkelijk alles krijgt een kleur mee. En vaak neigt die kleur naar bloedrood of diepzwart.
Misschien lijkt het alsof ik je adviseer om alle luiken maar dicht te gooien. Dat is niet zo. Wat ik wel wil zeggen is dat hetgeen er op je af altijd gekleurd is. En die kleur kan, als je het maar genoeg laat binnenkomen, je leven behoorlijk gaan bepalen. Het is essentieel om te beseffen dat de kleur van je leven allereerst iets is wat je zelf bepaalt. Welke voorgeschiedenis je ook hebt. Er zijn voorbeelden te over van mensen die alle reden hadden om echt zwartkijkers te worden en die dat toch niet deden. Dat is overigens geen verwijt aan mensen die het zwaar hebben met het leven. Je zal maar manisch-depressief zijn, misbruikt zijn als kind, een oorlogstrauma hebben opgelopen voordat je in een veiliger land terechtkwam. Dan wordt het een stuk minder eenvoudig om dat bloedrood of diepzwart uit je leven te kleuren. Maar het kan wel.
Daarom geloof ik dus niet in pessimisten. Niet omdat ze de makkelijke weg kiezen (ze krijgen helaas nogal eens gelijk), want die weg is helemaal zo makkelijk niet, maar domweg omdat iedereen blij is met de lente. Omdat het de weg is van alles wat leeft. Optimisme zit in onze natuur, alleen weten sommigen het heel goed te verstoppen en te onderdrukken.
Dat is natuurlijk ook het succes van al die shows als All you need is love, The Voice of Holland, Holland's Next Topmodel en dat danstalentprogramma waarvan ik de naam even kwijt ben. Een ongebreideld optimisme dat dankbaar wordt geëxploiteerd voor tv en de andere schermen. Ook daarvoor geldt: niet de (commerciële) omroepen geven je leven kleur, dat doe je zelf. Niet dr Phil bepaalt hoe jij je leven beter kunt maken (hoewel de man ongetwijfeld wel eens nuttige tips en adviezen zal geven), dat doe je zelf.
Dus gooi die lelijke kleuren van je af! Stop dat pessimisme in de afvalbak! Het past niet bij je en je wordt er niet mooier en ook niet leuker van. Je bent een optimist. Van nature. Zo is het en niet anders.
RSS Feed