Tja.
Wil je een leven vol inspiratie? Echt? Dan zul je moeten leren luisteren. Naar jezelf. Naar wat je hart je ingeeft. En nee, dat wordt niet even netjes voor je uitgetypt. Je moet het willen uitproberen. Durven. Doen. Want alleen als je iets onderneemt, kun je iets ervaren.
Als je iemand in de laatste fase van het leven vraagt waar hij of zij het meest spijt van heeft, dan zijn het meestal de dingen die iemand niet heeft gedaan. Niet heeft uitgeprobeerd. Niet heeft aangedurfd. We hebben vooral spijt van de dingen die we niet gedaan hebben. En ja, soms ook van de dingen die we wel deden. Maar gelukkig stapt ons geheugen daar meestal snel overheen. Lees het boek The top ten things dead people want to tell you maar eens. Insperend, vooral als je nog niet bij die categorie hoort.
Inspiratie, dat is toch zo'n ontzettend belangrijk levenselement. En in spirit geraken, dat kunnen we allemaal. En het kost niet eens veel moeite. Maar je moet het wel echt willen. Dus in actie komen en de dingen doen waar je gelukkig van wordt. Gewoon klein beginnen. En elke keer als je zoiets gedaan even nagaan hoe het voelde toen je ermee bezig was.
Afgelopen zondag zag ik het weer bij onze les op IMCWeekendschool in Amsterdam-Noord (oh ja, kijk meteen ook even op de nieuwe site van IMCWeekendschool). Met hulp van twee geweldige dichters - Poet Jones en Brian Kemble - die de leerlingen van 12, 13 jaar allemaal geïnspireerd aan het schrijven kregen. Enkele leerlingen lazen hun tekst voor en daarmee raakten ze onze harten. We mochten even achter hun maskertjes kijken. Mooi als je dat op gang weet te brengen.
En nog mooier is dat iedereen dat kan. Voor zichzelf. En ik vind dat iedereen dat ook moet doen. Je bent het aan jezelf verplicht. Iets dramatischer gezegd: Don't die with the music still in you.