De afgelopen vijf zondagen mocht ik weer lesgeven aan derdejaars van IMC Weekendschool, vestiging Amsterdam-Noord. Zoals ieder jaar was het ook deze keer weer een prachtig avontuur. Deze expeditie onderneem ik overigens samen met Jaap Stahlie die niet alleen op onnavolgbare wijze de leerlingen portretteert, maar ook conceptueel ijzersterk is. En gisteren met de gezellige assistentie van vormgevers Wilma en Marion.
Inmiddels geef ik het vak 'Reclame maken' al een jaar of zeven. Gisteren vertelde ik aan Kees (Mees Kees?) de manager Research & Development van IMC Weekendschool dat ik het vak ooit heb bedacht voor jongeren die tijdelijk zijn gehuisvest in een justitiële jeugdinrichting. Daar heb ik deze workshop inmiddels ook twee keer mogen geven. Een bijzondere ervaring; posters die soms op een prachtige, poëtische manier de beleving van de jongeren weergaven.
Gisteren werd ik het meest verrast door de schrijfkracht van een leerling die een paar lessen had gemist. Dat is lastig in deze cyclus, want je mist echt wat. Bijvoorbeeld de ondersteuning van de rappers in les 3 en 4. De druk op deze leerling liep zodanig op dat hij op een gegeven moment begon te huilen. Dikke tranen. Gelukkig mochten we in de ruimte van BBK/Door Vriendschap Sterker werken - in de prachtige Posthoornkerk - en daar is een directiekamer waar je met de deur dicht lekker rustig kunt werken.
Wat er daarna gebeurde was wonderbaarlijk. Deze leerling produceerde een tekst die bol stond van de woorden die de meeste jongeren van zijn leeftijd nog helemaal niet gebruiken. Verantwoordelijkheid. Rivalen. Functioneren. En dat in een tekst die in één keer volledig raak was. Eén quote om het niveau aan te geven: 'Het geeft je de dingen die je nodig hebt om verder te gaan in de wereld van werk en verantwoordelijkheid'.
Ik neem mijn pet af en maak een diepe buiging voor deze leerling.
Bovendien wil ik op deze plek nogmaals mijn respect uitspreken voor alle derdejaars leerlingen van IMC Weekendschool, vestiging Amsterdam-Noord. Ze hebben hard gewerkt en veel plezier gemaakt. Ze hebben kritische vragen gesteld en op een volwassen manier gediscussieerd. Ik ben blij en trots dat ik met jullie mag werken, jullie zijn een verrijking voor dit land en voor deze wereld. En vooral voor iedereen die rechtstreeks met jullie mag werken, trainen, sporten of wat dan ook.
Als een van jullie over laten we zeggen dertig jaar Minister van Vriendschap en Vooruitgang is (want zulke titels hebben Ministers tegen die tijd ongetwijfeld) en ik loop dan ook nog rond, wil ik graag nog een keer met je terugkijken naar 30 maart 2014 en samen concluderen dat we jou en je klasgenoten niet onderschat hebben.
Inmiddels geef ik het vak 'Reclame maken' al een jaar of zeven. Gisteren vertelde ik aan Kees (Mees Kees?) de manager Research & Development van IMC Weekendschool dat ik het vak ooit heb bedacht voor jongeren die tijdelijk zijn gehuisvest in een justitiële jeugdinrichting. Daar heb ik deze workshop inmiddels ook twee keer mogen geven. Een bijzondere ervaring; posters die soms op een prachtige, poëtische manier de beleving van de jongeren weergaven.
Gisteren werd ik het meest verrast door de schrijfkracht van een leerling die een paar lessen had gemist. Dat is lastig in deze cyclus, want je mist echt wat. Bijvoorbeeld de ondersteuning van de rappers in les 3 en 4. De druk op deze leerling liep zodanig op dat hij op een gegeven moment begon te huilen. Dikke tranen. Gelukkig mochten we in de ruimte van BBK/Door Vriendschap Sterker werken - in de prachtige Posthoornkerk - en daar is een directiekamer waar je met de deur dicht lekker rustig kunt werken.
Wat er daarna gebeurde was wonderbaarlijk. Deze leerling produceerde een tekst die bol stond van de woorden die de meeste jongeren van zijn leeftijd nog helemaal niet gebruiken. Verantwoordelijkheid. Rivalen. Functioneren. En dat in een tekst die in één keer volledig raak was. Eén quote om het niveau aan te geven: 'Het geeft je de dingen die je nodig hebt om verder te gaan in de wereld van werk en verantwoordelijkheid'.
Ik neem mijn pet af en maak een diepe buiging voor deze leerling.
Bovendien wil ik op deze plek nogmaals mijn respect uitspreken voor alle derdejaars leerlingen van IMC Weekendschool, vestiging Amsterdam-Noord. Ze hebben hard gewerkt en veel plezier gemaakt. Ze hebben kritische vragen gesteld en op een volwassen manier gediscussieerd. Ik ben blij en trots dat ik met jullie mag werken, jullie zijn een verrijking voor dit land en voor deze wereld. En vooral voor iedereen die rechtstreeks met jullie mag werken, trainen, sporten of wat dan ook.
Als een van jullie over laten we zeggen dertig jaar Minister van Vriendschap en Vooruitgang is (want zulke titels hebben Ministers tegen die tijd ongetwijfeld) en ik loop dan ook nog rond, wil ik graag nog een keer met je terugkijken naar 30 maart 2014 en samen concluderen dat we jou en je klasgenoten niet onderschat hebben.
RSS Feed
