Het mooie van 'niet-weten' is dat je ervoor zorgt dat je gevoed blijft. Door nieuwsgierig te zijn - en nieuwsgierigheid is een ander woord voor de houding, de kijk op de dingen die uit 'niet-weten' voortkomt - blijf je groeien. Uiteindelijk heeft dat overigens weinig met kennis te maken. Je hebt er veel meer aan om nieuwsgierig te blijven zoals onze oudere mede-cursisten dat is. Dan gaat het veel meer over ontdekken, over beleven.
Kinderen worden geboren met veel 'niet-weten'. Volwassenen zijn enorm veel bezig met 'wel-weten'. In een samenleving waarin we vooral worden afgerekend op kennis is het ook niet altijd even gemakkelijk om te leven vanuit 'niet-weten'. En toch is dat de enige zekerheid die we hebben. Dat we eigenlijk nauwelijks iets weten. Ga maar na hoeveel er dagelijks nog ontdekt wordt. En geloof mij, dat zal eerder meer worden dan minder.
'Niet-weten' wil zeggen dat je zonder (voor)oordeel, zonder pre-occupatie, zonder inkleuring in de wereld probeert te staan. Het betekent dat je je voortdurend durft laten verrassen, dat je echt aan het (be)leven bent. Je gaat zoveel mogelijk niet uit van wat 'zou moeten zijn', maar je staat open. Ontvankelijk, nieuwsgierig, met een lichte glimlach op je gezicht.
Met die basishouding doe ik mijn workshops kernwaarden. Dat is telkens weer een ontdekkingsreis waarin ik minstens zo nieuwsgierig ben als de deelnemers. Ik weet niet wat hun kernwaarden zijn. Zij weten het wel, maar dat weten ze nog niet. En als we dan aan de gang gaan, komt er van alles los. Energie, plezier, soms verdriet, herkenning, verbinding en er wordt altijd gelachen. Aan het eind is er gezamenlijkheid. Samen hebben we het avontuur van de kernwaarden beleefd. Alles stroomt - dat voelen de deelnemers aan de workshop. En dat is dan weer een mooie vergelijking met de Lohan Gong. Als je die doet, gaat alles stromen. Je staat open voor de wereld. Kom maar, ik ben benieuwd!