De reis van je leven

Ieder mens maakt de reis van z'n leven. Hoe lang die duurt, waar die naartoe voert, wat je tijdens die reis meemaakt, dat weet je van te voren niet. En dat is voor veel mensen een tamelijk beangstigende gedachte. Wie niet zo van verandering houdt, wie liefst de zaken zelf zoveel mogelijk onder controle houdt; zit niet op een nieuw avontuur te wachten. Maar de grap is natuurlijk dat je dat maar zeer beperkt zelf in de hand hebt. Voor je 't weet overkomt je iets en word je gedwongen daarop een antwoord te vinden. Want met grote veranderingen komen meestal grote vragen. En vanuit de wetenschap weten we inmiddels wel dat achter elke nieuwe vraag minstens honderd andere schuil gaan.
Hoe je 't ook wendt of keert, je krijgt in je leven een hele batterij vragen op je af. Iedereen kan voor zichzelf wel bedenken wat dan die grote vragen zijn. En de kleinere die voortvloeien uit die grote. Schrijver F. Starik schrijft al een tijdlang in Trouw over het dementieproces van zijn moeder. Dan zijn prachtige stukjes vol twijfel en vragen. Inmiddels is er ook een boek. Hoe weet je of je het goed doet voor iemand die langzaamaan alle besef van realiteit verliest? Mensen die ernstig dement zijn, raken zelfs het besef van hun lichaam kwijt. Mijn ouders gaan richting tachtig; ik weet niet wat hen en ons als kinderen boven het hoofd hangt.
Eigenlijk is het een heel mooi gegeven dat het leven voortdurend vragen op ons afvuurt. Of we dat nou leuk vinden of niet. Vragen dwingen om even stil te staan, om te rade te gaan bij jezelf en - als je dat wilt - bij de mensen om je heen. Vragen brengen besef, helpen het bewustzijn op gang of verder. Vragen dwingt tot communicatie. Vragen onderscheiden ons van al het andere leven zou je kunnen zeggen (hoewel Sipke de hond me soms ook zeer vragend kan aankijken).
Tijdens de reis van je leven mag je dus op de meest uiteenlopende vragen rekenen. Sommige zul je moeten beantwoorden, op andere is simpelweg geen antwoord te vinden. De belangrijkste vraag is dan misschien ook wel hoe je omgaat met de vragen in je leven. Kun je ze laten meedeinen op de stroom waarop je eigen levensbootje dobbert? Of moet je elke keer naar de kant om te gaan zitten en diep te gaan nadenken over het antwoord? Of hijs je ze aan boord en neem je ze mee op je verdere reis? Of zie je ze als hints die je helpen om de koers te vinden voor je eigen reis?
Hoe je ze ook ziet, het gaat tijdens je tocht meer om de vragen dan om de antwoorden. Vragen geven dynamiek, geven woeling. En die moeten we koesteren, hoe moeilijk dat soms ook is. Want woeling betekent ontwikkeling en die brengt je verder. Wat je bestemming ook mag zijn.