Gisteren waren we uitgenodigd bij onze goede vrienden Alex en Gaby voor de door hen georganiseerde Paasbrunch. Onze koks waren Gaby en Herman en allemachtig wat kunnen die koken zeg. Op een gegeven moment waren we volledig de tel kwijt en het smaakspoor bijster. Hierboven een van de negen (dacht ik) gangen. De brunch begon om een uur of één en ging door tot laat in de avond. Negen gangen. Dan zeg je op zo beleefd mogelijke toon: dankjewel, beter nog: merçi beaucoup chefs!
Ook de wijnen die het maal vergezelden mochten er zijn. Vooral de Oostenrijkse Grüner Veltliner maakte indruk. Maar wat ik vooral indrukwekkend vind, is dat Alex en Gaby zoveel plezier en levensvreugde uitstralen. Ze hebben een wat lastige periode terug met veel zakelijke tegenslag. De toekomst zag er een half jaar geleden bepaalde niet rooskleurig uit. Ik zal hier geen details uit de doeken doen, maar ik heb respect voor doorzettingsvermogen en de veerkracht die zij tonen. En met deze Paasbrunch hebben ze laten zien dat heerlijk eten ook fantastisch in eigen huis kan. Met geweldige koks en goed gezelschap. Het was nog lang onrustig in Monnickendam...
Dat brengt me trouwens op een ander thema dat hier zijdelings wel weer mee te maken heeft. Dinsdag mocht ik een workshop bijwonen van Rupert Parker Brady en Eric Bekkering. 'Passie voor de klant' was het onderwerp. Ook hier een zeer gemêleerd en geanimeerd gezelschap. De workshop riep veel op. Slechte ervaringen met telecombedrijven en internetproviders voerden de boventoon. Maar de insteek was steeds positief en ik ben ervan overtuigd dat Rupert en Eric veel aan ons commentaar hebben gehad.
Op een gegeven moment vertelde een van de gastheren over een radioloog die hij kende. Deze radioloog had hem verteld dat zijn inkomen gehalveerd zou worden. Dan schrik je natuurlijk wel even. Beelden van de Voedselbank en de kledingservice van het Leger des Heils doemen onmiddellijk. Gelukkig was deze gastheer zo scherp om even door te vragen. 'Wat ga je dan verdienen?' Het antwoord shockeerde me: de radioloog zou van een maandsalaris van 36.000 naar 18.000 gaan en daar voegde hij nog aan toe dat hij blij was dat hij geen huis van 2 miljoen had gekocht, zoals z'n collega, maar van 'slechts' 1 miljoen. Sinds dit verhaal vraag ik me af hoe het zit met de Balkenende-norm. Geldt die niet voor specialisten? Zo nee, dan wordt het tijd dat die norm breed wordt ingevoerd.
Ook de wijnen die het maal vergezelden mochten er zijn. Vooral de Oostenrijkse Grüner Veltliner maakte indruk. Maar wat ik vooral indrukwekkend vind, is dat Alex en Gaby zoveel plezier en levensvreugde uitstralen. Ze hebben een wat lastige periode terug met veel zakelijke tegenslag. De toekomst zag er een half jaar geleden bepaalde niet rooskleurig uit. Ik zal hier geen details uit de doeken doen, maar ik heb respect voor doorzettingsvermogen en de veerkracht die zij tonen. En met deze Paasbrunch hebben ze laten zien dat heerlijk eten ook fantastisch in eigen huis kan. Met geweldige koks en goed gezelschap. Het was nog lang onrustig in Monnickendam...
Dat brengt me trouwens op een ander thema dat hier zijdelings wel weer mee te maken heeft. Dinsdag mocht ik een workshop bijwonen van Rupert Parker Brady en Eric Bekkering. 'Passie voor de klant' was het onderwerp. Ook hier een zeer gemêleerd en geanimeerd gezelschap. De workshop riep veel op. Slechte ervaringen met telecombedrijven en internetproviders voerden de boventoon. Maar de insteek was steeds positief en ik ben ervan overtuigd dat Rupert en Eric veel aan ons commentaar hebben gehad.
Op een gegeven moment vertelde een van de gastheren over een radioloog die hij kende. Deze radioloog had hem verteld dat zijn inkomen gehalveerd zou worden. Dan schrik je natuurlijk wel even. Beelden van de Voedselbank en de kledingservice van het Leger des Heils doemen onmiddellijk. Gelukkig was deze gastheer zo scherp om even door te vragen. 'Wat ga je dan verdienen?' Het antwoord shockeerde me: de radioloog zou van een maandsalaris van 36.000 naar 18.000 gaan en daar voegde hij nog aan toe dat hij blij was dat hij geen huis van 2 miljoen had gekocht, zoals z'n collega, maar van 'slechts' 1 miljoen. Sinds dit verhaal vraag ik me af hoe het zit met de Balkenende-norm. Geldt die niet voor specialisten? Zo nee, dan wordt het tijd dat die norm breed wordt ingevoerd.
RSS Feed