In het voorjaar van 2011 was ik in Hollywood, samen met mijn co-scriptwriter Marcel. Onze korte film PECH/STUCK was geselecteerd voor een filmfestival in de Sunset Gower Studios. Het was een belevenis. Amerikanen zijn erg goed in organiseren en publiciteit genereren. Ik het kader van het festival werden Marcel en ik dan ook uitgebreid geïnterviewd. De eerste keer voorafgaand aan de vertoning van onze 'short' en de tweede keer tijdens de avond zelf.
Na afloop van de filmavond kwam er een Amerikaan op ons af. Hij had genoten van onze film, maar had toch nog wel een paar vragen. En ja, nu we er toch waren, of we misschien zin hadden in een privé-tour in de Warner Brothers Studios.
Nou en of we daar zin in hadden. Maar eerlijk gezegd hadden we weinig hoop. Zoiets roep je natuurlijk vrij gemakkelijk tijdens een gezellige filmavond vergezeld van een paar biertjes. Wel hebben we die avond nog een mail aan hem gestuurd dat we het toch wel heel leuk zouden vinden.
En wat schets onze verbazing: de vogende ochtend belt Eric om een uur of negen of we nog zin hebben. Dat was niet tegen dovemansoren. Enfin, hij pikte ons op en bracht ons - na een korte stop bij de portier voor een special guest pass - naar zijn hoofdkwartier: de kelder van een van de oudste gebouwen op het immense Waner Bros-terrein. Eric bleek het hoofd te zijn van het archief van de firma. Met daarin alle afleveringen van alle series die Warner Bros ergens ooit in de States of daarbuiten had geproduceerd. Rijen stellingen met daarin honderden, duizenden dozen met daarin de masters van alles wat er gedraaid was. En ergens in een hoek, met alleen kunstlicht had Eric zijn eigen paradijsje gecreëerd. Een prachtig jaren '30 bureautje met bijbehorende bureaustoel. Een bruin bankstel, een eigen watercooler, koffie-apparaat enzovoorts. Zijn domein. Geen daglicht, maar wel een eigen plek in een filmmekka.
Eric heeft ons over het hele terrein rondgeleid, hallen en filmsets laten zien, de eigen parkeerplaatsen van onder meer Ellen Degeneres en Clint Eastwoord, de studio waar onder andere Harry Potter is gedraaid en nog veel meer. Het was een onvergetelijke ervaring om daar even deel uit te maken van de filmwereld. Want iedereen kende en groette Eric en daardoor voelden ook wij ons even deel van die wereld. En dat paradijsje van Eric? De foto zegt alles.
Na afloop van de filmavond kwam er een Amerikaan op ons af. Hij had genoten van onze film, maar had toch nog wel een paar vragen. En ja, nu we er toch waren, of we misschien zin hadden in een privé-tour in de Warner Brothers Studios.
Nou en of we daar zin in hadden. Maar eerlijk gezegd hadden we weinig hoop. Zoiets roep je natuurlijk vrij gemakkelijk tijdens een gezellige filmavond vergezeld van een paar biertjes. Wel hebben we die avond nog een mail aan hem gestuurd dat we het toch wel heel leuk zouden vinden.
En wat schets onze verbazing: de vogende ochtend belt Eric om een uur of negen of we nog zin hebben. Dat was niet tegen dovemansoren. Enfin, hij pikte ons op en bracht ons - na een korte stop bij de portier voor een special guest pass - naar zijn hoofdkwartier: de kelder van een van de oudste gebouwen op het immense Waner Bros-terrein. Eric bleek het hoofd te zijn van het archief van de firma. Met daarin alle afleveringen van alle series die Warner Bros ergens ooit in de States of daarbuiten had geproduceerd. Rijen stellingen met daarin honderden, duizenden dozen met daarin de masters van alles wat er gedraaid was. En ergens in een hoek, met alleen kunstlicht had Eric zijn eigen paradijsje gecreëerd. Een prachtig jaren '30 bureautje met bijbehorende bureaustoel. Een bruin bankstel, een eigen watercooler, koffie-apparaat enzovoorts. Zijn domein. Geen daglicht, maar wel een eigen plek in een filmmekka.
Eric heeft ons over het hele terrein rondgeleid, hallen en filmsets laten zien, de eigen parkeerplaatsen van onder meer Ellen Degeneres en Clint Eastwoord, de studio waar onder andere Harry Potter is gedraaid en nog veel meer. Het was een onvergetelijke ervaring om daar even deel uit te maken van de filmwereld. Want iedereen kende en groette Eric en daardoor voelden ook wij ons even deel van die wereld. En dat paradijsje van Eric? De foto zegt alles.
RSS Feed