's Ochtends stap ik doordeweeks vaak in bus 315 richting Amsterdam. Een prettig ritje, ook in de spits en zeker nu de bus weer in één richting door Monnickendam rijdt. Dat betekent namelijk dat de halt bij ons voor de deur de tweede op rij is. Er is altijd plaats. Zo'n busritje van rond de twintig minuten is ideaal voor het beluisteren van wat muziek. Dat wil zeggen, als er geen buurman of bekende instapt. In dat geval is het maken van een praatje belangrijker; de 'live social media' prefereer ik nog altijd verreweg boven de digitale. Wanneer er geen echte bekenden zijn, alleen mensen die je met een knikje of een handgebaar 'goeiemorgen' kunt wensen, doe ik fijn mijn oortjes in. Die oortjes heb ik een jaar of anderhalf geleden fors in geïnvesteerd omdat ik gesteld ben op goed geluid. En dat zonder hinderlijke bijgeluiden zoal de standaard oortjes van Apple die produceren. Heel irritant. Goed, ik heb dus een setje van Bose en die zitten ook nog eens heel stabiel en prettig.
Op mijn iPhone heb ik een grote collectie muziek en ik draai meermalen mijn grote collectie met nummers van Paul Simon. Wat een briljante muzikant is dat toch. En bovendien een fenomenaal tekstschrijver. Simon combineert in zijn liedjes mildheid met melancholie en vrolijkheid met protest. Hij schopt nooit iemand voor de schenen, maar maakt intussen volstrekt helder wat hij van bepaalde zaken vindt. Wie de uitzending over zijn magistrale album Graceland gezien heeft, in de serie 'historische albums' op de publieke zender een paar maanden geleden, weet waarover ik schrijf.
In de muziek van Paul Simon - en dat was al zo toen hij samenwerkte met Art Garfunkel - zit chi.
zo noemen de Chinezen de levensenergie. Iedereen die wel eens iets gedaan heeft in de sfeer van Chinese martial arts, meditatie of lichaamsbeweging kent het. Ook in de acupunctuur en de Chinese massage is Chi het uitgangspunt. En het kan volgens mij dus ook in muziek zitten. Uit elke song van Paul Simon spettert de levensenergie je tegemoet. Zelfs al is die gecombineerd met melancholie of kritiek.
Geen wonder dus dat ik na zo'n muzikaal intermezzo tussen Monnickendam en Amsterdam (of andersom) vrolijk en vol energie - vol Chi - de bus uit stap. En met een beetje mazzel heb ik dan die avond ook nog een lesje Chi Kung en Tai Chi van de geweldige docent Maarten (hier zijn website). Dan kan ik qua energie weer zeker een paar dagen vooruit. En als de Chi een beetje dreigt in te zakken, zet ik gewoon Paul Simon weer even op. Kortom, Chi ontdekken, dat zouden meer mensen moeten doen!
Op mijn iPhone heb ik een grote collectie muziek en ik draai meermalen mijn grote collectie met nummers van Paul Simon. Wat een briljante muzikant is dat toch. En bovendien een fenomenaal tekstschrijver. Simon combineert in zijn liedjes mildheid met melancholie en vrolijkheid met protest. Hij schopt nooit iemand voor de schenen, maar maakt intussen volstrekt helder wat hij van bepaalde zaken vindt. Wie de uitzending over zijn magistrale album Graceland gezien heeft, in de serie 'historische albums' op de publieke zender een paar maanden geleden, weet waarover ik schrijf.
In de muziek van Paul Simon - en dat was al zo toen hij samenwerkte met Art Garfunkel - zit chi.
zo noemen de Chinezen de levensenergie. Iedereen die wel eens iets gedaan heeft in de sfeer van Chinese martial arts, meditatie of lichaamsbeweging kent het. Ook in de acupunctuur en de Chinese massage is Chi het uitgangspunt. En het kan volgens mij dus ook in muziek zitten. Uit elke song van Paul Simon spettert de levensenergie je tegemoet. Zelfs al is die gecombineerd met melancholie of kritiek.
Geen wonder dus dat ik na zo'n muzikaal intermezzo tussen Monnickendam en Amsterdam (of andersom) vrolijk en vol energie - vol Chi - de bus uit stap. En met een beetje mazzel heb ik dan die avond ook nog een lesje Chi Kung en Tai Chi van de geweldige docent Maarten (hier zijn website). Dan kan ik qua energie weer zeker een paar dagen vooruit. En als de Chi een beetje dreigt in te zakken, zet ik gewoon Paul Simon weer even op. Kortom, Chi ontdekken, dat zouden meer mensen moeten doen!
RSS Feed