Ik moest aan bovenstaand citaat denken vanwege iemand die een herseninfarct heeft gehad. Afgezien van dat zoiets een signaal is voor hoe fragiel het leven eigenlijk is, was er een moment in de dagen na het infarct waarbij de apen in de geest even vrij spel kregen. Waarbij de realiteit volslagen was verdwenen en diegene alleen nog maar kon denken en voelen en kijken en luisteren in complotten, dood, bedreiging en angst. De apen met die namen slingerden door de hersenjungle en zorgden zo dat diegene volkomen het spoor bijster raakte. Gelukkig zijn er medicijnen waarmee de apen in een mum van tijd weer onder controle zijn en zich weer voorspelbaar gedragen.
Als je gezond bent, kan je hoofd je overigens ook heel aardig op een dwaalspoor brengen. Als het ego een aap is, kun je daar de gekste dingen van verwachten. En als die aap zich dan ook nog eens volledig door zijn zintuigen laat leiden, gaat het helemaal alle kanten op. En die zintuigen van ons, nou die worden geprikkeld hoor. Ga maar een uurtje in de auto zitten in de spits, of 's avonds een uur voor de t.v. We vinden dat allemaal enorm kicken, die prikkels. Zelf word ik zo langzamerhand een beetje gek van die brutale apen die zich voortdurend aan me opdringen.
En daar heb ik dan weer Sipke de hond voor die mij naar wat meer prikkelarme omgevingen leidt. Prikkelarme omgevingen gebruiken we tegenwoordig vooral om mensen die last hebben van teveel prikkels - dus mensen met allerlei psychische of psychiatrische kwalen - tot rust te laten komen. Kan ook heel goed in de natuur trouwens, zo heeft men ontdekt (alsof we dat al niet wisten).
Misschien is het idee voor de komende gemeenteverkiezingen: de eerste prikkelarme gemeente. Welke partij durft dat in haar programma op te nemen? Als ze in Waterland op de lijst staan, stem ik op ze. Tenzij er een aap op de kieslijst staat...