Hoe word je gelukkig? Die vraag houdt ons al bezig zo lang we bestaan. Iedereen met een scheppend beroep, heeft zich er wel eens over gebogen. We mogelijk ons tegenwoordig zelfs gelukkig prijzen met een complete (nou ja...) geluksindustrie. Met bladen als Happinez die je op het pad naar dat geluk helpen. Op allerlei manieren, soms zelfs met een handleiding.
Laat ik duidelijk zijn: ik kan het je niet zeggen. Want geluk is natuurlijk een 'one wo/man job'. Je kunt het alleen zelf doen. Alleen al daarom is het begrip 'self help goeroe' dat je op vele achterflappen van vele 'ontwikkelboeken' tegenkomt nogal tegenstrijdig. Dr Wayne Dyer bijvoorbeeld wordt in het Amerikaanse Woman Magazine 'self-help supremo' genoemd. Of de man daar nou zo blij mee is? Wel een aanrader trouwens, zijn boek 'Inspiration'; alleen al omdat hij even uitlegt dat inspiratie komt van 'in spirit' zijn. Dat roept bij ons dan weliswaar allemaal protestant-christelijke associaties op en die hebben voor sommigen dan weer een wat negatieve bijklank, maar Dyer maakt duidelijk dat 'in de geest' of 'bezield' zijn en staat van zijn is die we allemaal kunnen bereiken. De man schrijft al zijn boeken met de hand en laat die hand leiden 'door de geest' zoals hij het zelf noemt. En dat heeft hem veel en ver gebracht.
Dan Harris, een Amerikaanse tv-verslaggever en presentator die tijdens een live-uitzending waar miljoenen Amerikanen naar kijken, een paniekaanval krijgt, schreef een boek met de titel 10% Happier. Een tamelijk hilarisch verhaal over hoe hij daarna probeert zijn leven weer op de rails te krijgen. De man heeft het geluk dat hij Eckart Tolle mag interviewen, en daarvan raakt hij nogal in de war. Wat volgt is een speurtocht naar wat voor hem werkt. Hij interviewt vele groten op het gebied van spiritualiteit en meditatie: Deepak Chopra, Mark Epstein, Tara Brach en vele anderen. Met frisse tegenzin begint hij te mediteren en tot zijn grote verbazing werkt het. Na talloze ups & downs - zijn beschrijving van z'n eerste stilte-retreat heb ik schaterlachend gelezen - wordt meditatie en een boeddhistische levensvisie de rode draad in alles wat hij doet. En daar wordt hij best wat gelukkiger van. Zo'n 10% volgens eigen zeggen.
Iedereen kan dat trouwens. Je moet er een paar dingen voor doen en een paar dingen voor laten. Uit eigen ervaring durf ik te zeggen dat sinds ik Tai Chi doe en mediteer mijn gevoel van geluk gegroeid is. Of dat dan 10, 20 of 30% is zou ik niet durven zeggen. Maar het gevoel van een onderstroom van geluk, van inzicht van vergankelijkheid (alles verandert altijd en wat stil staat is dood) en van de zin van mededogen (dat vooral ook voor jezelf werkt - je wordt er een prettiger mens van als je je verdiept in de ander) en het besef dat je die razende stroom in je hoofd even stil kunt laten zijn... En dat je beseft dat er een groot verschil is tussen reageren en antwoorden (react and respond) en dat je met je antwoord iemand altijd in zijn of haar waarde kunt laten (dat lukt mij vaak, maar niet altijd). Dat is al geweldig.
Stel nou dat 10% van alle mensen 10% gelukkiger zou worden. Gewoon door iedere dag een kwartiertje of half uurtje te mediteren. Wat zou dat voor de wereld kunnen betekenen...
Laat ik duidelijk zijn: ik kan het je niet zeggen. Want geluk is natuurlijk een 'one wo/man job'. Je kunt het alleen zelf doen. Alleen al daarom is het begrip 'self help goeroe' dat je op vele achterflappen van vele 'ontwikkelboeken' tegenkomt nogal tegenstrijdig. Dr Wayne Dyer bijvoorbeeld wordt in het Amerikaanse Woman Magazine 'self-help supremo' genoemd. Of de man daar nou zo blij mee is? Wel een aanrader trouwens, zijn boek 'Inspiration'; alleen al omdat hij even uitlegt dat inspiratie komt van 'in spirit' zijn. Dat roept bij ons dan weliswaar allemaal protestant-christelijke associaties op en die hebben voor sommigen dan weer een wat negatieve bijklank, maar Dyer maakt duidelijk dat 'in de geest' of 'bezield' zijn en staat van zijn is die we allemaal kunnen bereiken. De man schrijft al zijn boeken met de hand en laat die hand leiden 'door de geest' zoals hij het zelf noemt. En dat heeft hem veel en ver gebracht.
Dan Harris, een Amerikaanse tv-verslaggever en presentator die tijdens een live-uitzending waar miljoenen Amerikanen naar kijken, een paniekaanval krijgt, schreef een boek met de titel 10% Happier. Een tamelijk hilarisch verhaal over hoe hij daarna probeert zijn leven weer op de rails te krijgen. De man heeft het geluk dat hij Eckart Tolle mag interviewen, en daarvan raakt hij nogal in de war. Wat volgt is een speurtocht naar wat voor hem werkt. Hij interviewt vele groten op het gebied van spiritualiteit en meditatie: Deepak Chopra, Mark Epstein, Tara Brach en vele anderen. Met frisse tegenzin begint hij te mediteren en tot zijn grote verbazing werkt het. Na talloze ups & downs - zijn beschrijving van z'n eerste stilte-retreat heb ik schaterlachend gelezen - wordt meditatie en een boeddhistische levensvisie de rode draad in alles wat hij doet. En daar wordt hij best wat gelukkiger van. Zo'n 10% volgens eigen zeggen.
Iedereen kan dat trouwens. Je moet er een paar dingen voor doen en een paar dingen voor laten. Uit eigen ervaring durf ik te zeggen dat sinds ik Tai Chi doe en mediteer mijn gevoel van geluk gegroeid is. Of dat dan 10, 20 of 30% is zou ik niet durven zeggen. Maar het gevoel van een onderstroom van geluk, van inzicht van vergankelijkheid (alles verandert altijd en wat stil staat is dood) en van de zin van mededogen (dat vooral ook voor jezelf werkt - je wordt er een prettiger mens van als je je verdiept in de ander) en het besef dat je die razende stroom in je hoofd even stil kunt laten zijn... En dat je beseft dat er een groot verschil is tussen reageren en antwoorden (react and respond) en dat je met je antwoord iemand altijd in zijn of haar waarde kunt laten (dat lukt mij vaak, maar niet altijd). Dat is al geweldig.
Stel nou dat 10% van alle mensen 10% gelukkiger zou worden. Gewoon door iedere dag een kwartiertje of half uurtje te mediteren. Wat zou dat voor de wereld kunnen betekenen...
RSS Feed
