Voor Anne Stanneveld


Verschil

Jij ligt daar dood te gaan
Is het erg? Nou
En of er dan iets anders
Komt, daar waar je gaat

Het daar is niet hier
En niet nu
Het daar is straks

Nu ben je dood aan het gaan
Tot je daar bent
Dat is het verschil
Nu

Het wordt nooit meer hetzelfde

De dag

Het begon toen de regen nadacht
Over wiens hoofd het meest
Open stond voor de ontvangst

Het was toen de tijd bevroor
Dat het voetpad naar de wolken neeg
En de warme wind het gillen
van de tram het zwijgen oplegde

Zo liep het toen het lopen
Zichzelf opnieuw uitvond
En het richtingsgevoel
In het zieleleven van een zwanenpaar
Blikte

Aldus viel deze dag over
Alle andere heen
En bedekte ze met een vertelling
Die zich voortdurend wil herhalen

De dag dat ik je zag